도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed illud magis inspici quaerique dignum est, versane sit et mutata ab praepositio in au syllabam propter lenitatem vocis, an potius au particula sua sit propria origine et proinde ut pleraeque aliae praepositiones a Graecis, ita haec quoque inde accepta sit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 9:1)
Quippe M. Cato in primo Originum ita scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 5:2)
M. Cato in quinta Origine:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 6:1)
De his vocabulis quae Cloatius Verus aut satis commode aut nimis absurde et inlepide ad origines linguae Graecae redigit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XII 1:1)
Nam pedes cruraque arboris ramos appellat, caput stirpem atque caudicem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XVI 4:1)
a quo illa significatio non abhorret, quae est in tertia Origine M. Catonis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 4:1)
In secunda quoque Origine M. Cato non longe secus hac particula usus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 5:1)
Quaesitum ergo ex se Apollinaris neque id se dissolvere potuisse adseverabat, quid esset vanior et quid stolidior, quoniam Sallustius sic ea separasse atque opposuisse inter se videretur, diversa ac dissimilia nec eiusdem utraque vitii forent, ac propterea petebat uti se doceret significationes utriusque vocis et origines.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 6:1)
Etyma quoque harum vocum et origines scriptas esse dicebat in libris Nigidianis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 12:1)
sed qui penitus inspexerit, origo et ratio utriusque una est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IX 9:2)
M. Cato in Originibus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 8:1)
Est quidem, inquit, hoc Apollinaris, in consuetudine inperiti vulgi frequens, sed barbarum non est censeturque linguae Graecae origine;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XIII 3:1)
Omnibus quidem virtutum generibus exercendis colendisque populus Romanus e parva origine ad tantae amplitudinis instar emicuit, sed omnium maxime atque praecipue fidem coluit sanctamque habuit tam privatim quam publice.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 40:2)
Hoc ego verbum ξυνετοι` γα`ρ εἰσιν quaerens uno itidem verbo dicere, aliud non repperi quam quod est scriptum a M. Catone in sexta Origine:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, V 14:1)
Horum titulorum primus maxime erat favorabilis, quique animos subditorum sibi potissimum conciliare posset, qui per spatium viginti duorum annorum quibus Edwardus Quartus regnarat, opinionem penitus imbiberat de iure rosae albae sive familiae Eboracensis, atque in eam stirpem propter benignum et gratiosum eiusdem Edwardi, praecipue posterioribus vitae suae annis, regimen propendebant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 5:23)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION