라틴어 문장 검색

nil radicis egent aliae summumque putator haud dubitat terrae referens mandare cacumen.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 2:10)
castaneae fagus, ornusque incanuit albo flore piri glandemque sues fregere sub ulmis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 4:11)
fluminibus salices crassisque paludibus alni nascuntur, steriles saxosis montibus orni;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 7:2)
inde secutus per ramos victor perque alta cacumina regnat et totum involvit flammis nemus et ruit atram ad caelum picea crassus caligine nubem, praesertim si tempestas a vertice silvis incubuit glomeratque ferens incendia ventus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 13:3)
permitte divis cetera, qui simul stravere ventos aequore fervido deproeliantis, nec cupressi nec veteres agitantur orni.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 93)
Non semper imbres nubibus hispidos manant in agros aut mare Caspium vexant inaequales procellae usque nec Armeniis in oris, amice Valgi, stat glacies iners mensis per omnis aut Aquilonibus querceta Gargani laborant et foliis viduantur orni:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 91)
potes hac ab orno pendulum zona bene te secuta laedere collum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 2720)
"neu conversa domum pigeat dare lintea, quando Padus Matina laverit cacumina, in mare seu celsus procurrerit Appenninus novaque monstra iunxerit libidine mirus amor, iuvet ut tigris subsidere cervis, adulteretur et columba miluo, credula nec ravos timeant armenta leones ametque salsa levis hircus aequora."
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1613)
proxima amplectentur magis, ut vites arboribus applicitae inferiores prius apprehendendo ramos in cacumina evadunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 93:3)
surgentia in altum cacumina oleae ferro coercebo;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 73:6)
sine translatione vero Bucolicis certe equidem audieram, qua se subducere colles incipient mollique iugum demittere clivo usque ad aquam et iam fracta cacumina fagi, omnia carminibus vestrum servasse Menalcan.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 265:1)
An Aetna tua possit sublabi et in se ruere, an hoc excelsum cacumen et conspicuum per vasti maris spatia detrahat adsidua vis ignium, nescio;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 10:1)
tunc te admirabor, si contempseris etiam sordidum panem, si tibi persuaseris herbam, ubi necesse est, non pecori tantum, sed homini nasci, si scieris cacumina arborum explementum esse ventris, in quem sic pretiosa congerimus tamquam recepta servantem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 110 12:5)
Quorum silvae in tectis domuum ac fastigiis nutant, inde ortis radicibus quo inprobe cacumina egissent ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 8:3)
Cacumen radicis loco ponis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 124 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION