도구

도구

라틴어 문장 검색

quid est quod illum ab indulgentia sua auocet?
(세네카, Controversiae, book 2, Vir et uxor iurauerunt, ut si quid alteri optigisset, alter moreretur. Vir peregre profectus misit nuntium ad uxorem, qui diceret decessisse uirum. uxor se praecipitauit. recreata iubetur a patre relinquere uirum; non uult. abdicatur. 8:13)
Ab omnibus istis vera beneficii dandi cupido avocat, ad detrimentum iniecta manu trahit et utilitates relinquit ipso bene faciendi opere laetissima.
(세네카, 행복론, Liber IV 67:2)
quantis terras fructibus impleant, quam opportunis et in omnes oras ferentibus ventis maria permoveant, quantis imbribus repente deiectis solum molliant venasque fontium arentes redintegrent et infuso per occulta nutrimento novent.
(세네카, 행복론, Liber IV 118:2)
itaque his non rei pretium, sed operae solvitur, quod deserviunt, quod a rebus suis avocati nobis vacant ;
(세네카, 행복론, Liber VI 67:2)
at illum inter ipsa, quibus avocatur, spectacula levis aliqua desiderii nota subruit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 117:6)
In illis enim quamvis aegrum eum adhuc et secum reluctantem avocabit ipsa rerum, quas tractabit, austeritas ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 45:1)
ne avocari quidem se passa est, intenta in unam rem et toto animo adfixa.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 14:2)
Et quem magis poterat permovere tanta mutatio ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 75:3)
Nunc ille tibi magis vacat, nunc nihil habet, quo avocetur;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 147:2)
si infirmior, sermones inferet vel gratos vel novos et cupiditate cognoscendi avocabit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 224:3)
Mero se licet sopiat et aquarum fragoribus avocet et mille voluptatibus mentem anxiam fallat, tam vigilabit in pluma quam ille in cruce ;
(세네카, De Providentia, book 1 31:2)
Opus est itaque non illis durioribus, quae iam transcucurrimus, ut alicubi obstes tibi, alicubi irascaris, alicubi instes gravis, sed illo, quod ultimum venit, ut fidem tibi habeas et recta ire te via credas, nihil avocatus transversis multorum vestigiis passim discurrentium, quorundam circa ipsam errantium viam.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 21:1)
saepe vago Asopi sonitu permota fluentis credebat dominae pone venire pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1519)
Es, Eriphi meus, ipse qui semper numquamque te tantum venatio civitas ager avocat, ut non obiter litterarum voluptate teneare;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 1:1)
ad propositum redeo, interea tu, si quid a lectionis sacrae continuatione respiras, his licebit neniis avocere.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Constantio suo salutem 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION