도구

도구

라틴어 문장 검색

Tanto abest ut imperator deus debeat dici, quod non potest credi non modo turpissima sed et perniciosa adolatione.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 34장 2:1)
eam rem consules rati, ut erat, perniciosam ad patres deferunt, sed delatam consulere ordine non licuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 294:1)
ibi fortuna populi Romani duos hostium exercitus haud minus pernicioso quam pertinaci certamine confecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 440:2)
decurritur ad leniorem verbis sententiam, vim tamen eandem habentem, ut videant magistratus ne quid ex perniciosis consiliis M. Manli res publica detrimenti capiat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 201:1)
nihil enim non per milites iuratos in consulis verba, quamvis perniciosum populo, si id liceret, ferri posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 165:2)
haec cum ab optimo quoque pro atrocitate rei accepta essent, vimque eam contra rem publicam et pernicioso exemplo factam senatus decresset, confestim Carvilii tribuni plebis omissa multae certatione rei capitalis diem Postumio dixerunt ac, ni vades daret, prendi a viatore atque in carcerem duci iusserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 52:1)
quod ni tam in tempore subvenisset, victoribus victisque pariter perniciosa fames instabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 466:1)
ita enim obstinatos esse milites ut non ultra retineri posse in provincia viderentur, iniussuque abituri inde essent si non dimitterentur, aut in perniciosam, si quis impense retineret, seditionem exarsuri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 414:1)
et pugna tam pervicax multos absumpserat Ligurum, et in fuga passim caesi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 74:1)
quodsi Romani tum quoque insita pertinacia aequa aspernarentur, deos hominesque et moderationis Persei et illorum pervicacis superbiae futuros testes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 682:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION