라틴어 문장 검색

Perniciosum est periculum ne illud ad parvam humani generis partem pertinere possit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 140:6)
Agitur de falsa coniectura, “exstare quantitatem sine limitibus energiae rerumque adhibendarum, earum continuam regenerationem fieri posse atque perniciosos effectus pravi naturae usus facile superari posse”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 143:12)
Apud mundum reciproce obnoxium non modo intellegi debet perniciosa consectaria formae vivendi, efficiendi, consumendi modorum omnes contingere, verum etiam, praecipue, est nitendum ut remedia ex toto prospectu, non modo commodis nonnullarum Nationum defendendis sint suscipienda.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 215:2)
Insuper, dum auget peculiares facultates quas Deus dedit ei, conversio oecologica inducit credentem ad explicandam eius fingendi capacitatem eiusque animi ardorem, ut perniciosas mundi vices absolvat, exhibens se “hostiam viventem, sanctam, Deo placentem” (Rom 12,1).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 280:7)
Credere significat misericordi amori se tradere, qui usque recipit et ignoscit, qui exsistentiam sustinet ac dirigit, qui ad nostrae historiae pravitates corrigendas multum valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:18)
hoc pulchrum quod terra parit, quod gloria confert lubrica, commendat quod perniciosa voluptas, quod velut excitus difflato pulvere ventus praeterit, exemplo tenuis quod transvolat umbrae, his aegras animas morborum pestibus urget praedo potens, tacitis quem viribus interfusum corda bibunt hominum;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1102)
Quae ista est pravitas, Quaeve amentia est, quod peccavi ego id obesse huic?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 247)
qui sine causa non amant, eos aut beneficio aut spe aut significando tuo erga illos studio dato operam ut de illa animi pravitate deducas.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 9장 9:3)
res modica dictu, qua tamen omissa multa linguae vitia, nisi primis eximuntur annis, inemendabili in posterum pravitate durantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 66:3)
ne id quidem inutile, etiam corruptas aliquando et vitiosas orationes, quas tamen plerique iudiciorum pravitate mirantur, legi palam ostendique in his, quam multa impropria, obscura, tumida, humilia, sordida, lasciva, effeminata sint;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 97:1)
eorum autem, qui dicendi facultatem a maiore ac magis expetenda vitae laude secernunt, quidam rhetoricen vim tantum, quidam scientiam sed non virtutem, quidam usum, quidam artem quidem sed a scientia et virtute diiunctam, quidam etiam pravitatem quandam artis, id est κακοτεχνίαν nominaverunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 210:5)
quae si vera essent, pessimorum hominum foret, haec tam perniciosa nocentissimis moribus dare et nequitiam praeceptis adiuvare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 241:5)
et his adiiciunt exempla Graecorum Romanorumque et enumerant, qui perniciosa non singulis tantum sed rebus etiam publicis usi eloquentia turbaverint civitatium status vel everterint, eoque et Lacedaemoniorum civitate expulsam et Athenis quoque, ubi actor movere adfectus vetabatur, velut recisam orandi potestatem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 252:1)
et est conditoribus urbium infame contraxisse aliquam perniciosam ceteris gentem, qualis est primus Iudaicae superstitionis auctor;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 209:2)
quaedam tamen, quae illic ostendere sat est, peroratione implenda sunt magis, si contra impotentem, invisum, perniciosum suscepta causa est, si iudicibus ipsis aut gloriae damnatio rei aut deformitati futura absolutio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 30:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION