라틴어 문장 검색

at qualium, deus bone, quamque pretiosorum, quae si quis deportaret philosophaturus aut ad paludicolas Sygambros aut ad Caucasigenas Alanos aut ad equimulgas Gelonos, bestialium rigidarumque nationum corda cornea fibraeque glaciales procul dubio emollirentur egelidarentur neque illorum ferociam stoliditatemque, quae secundum beluas ineptit brutescit accenditur, rideremus contemneremus pertimesceremus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Probo suo salutem 4:1)
neque [enim] 4 valuissemus aliquid in commune consulere, nisi iudicii sui faciens plebs lenita iacturam sacerdotali se potius iudicio subdidisset, presbyterorum sane paucis angulatim fringultientibus, porro autem palam ne mussitantibus quidem, quia plerique non minus suum quam reliquos ordines pertimescebant.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Perpetuo salutem 3:1)
hac longum florens animi morumque iuventa Iliacos aequare senes et vincere persta, quos pater Elysium, genetrix quos detulit annos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris27)
mox et Romuleam stirpem proceresque futuros instruis inque patrum vestigia ducere perstas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum58)
"quodsi adeo perstas, ultro tibi, saeve, triumphum detulimus:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권252)
"ne perstate animis, te deprecor, hostis - quamquam, haec ira sinat, nec tu mihi sanguine longe - , te, gener, et iubeo;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권232)
nihil illa diu, sed in ora mariti deicit inque suos pariter velamina vultus, capta metu subito paulumque oblita doloris, hoc magis increpitans suspecta silentia perstat Antigone, comitemque premens ipsamque;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권173)
alii perstantes in patria trepidi pauperem uitam in montibus, siluis, uel rupibus arduis suspecta semper mente agebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XV. 1:14)
unde necesse est, ut de eodem dono caelesti et timendo gaudeas, et gaudendo pertimescas.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXI. 1:3)
pertimescas uero, ne inter signa, quae fiunt, infirmus animus in sui praesumtione se eleuet, et unde foras in honorem tollitur, inde per inanem gloriam intus cadat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXI. 1:5)
Quod uidens episcopus, multum pertimuit, ac statim exsurgens leuauit eum, promittens se multum illi esse placatum, dum modo ille residens ad epulas tristitiam deponeret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV. 2:12)
Cumque adpropinquassent, pertimescens ille dicit angelo:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX. 1:17)
Non frustra quidam iam nunc in limine perstat Sedulus ac crebro prospicit ac refugit, Et simulat transire domum, mox deinde recurrit, Solus et ante ipsas excreat usque fores.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 537)
non ita se invidiam pertimuisse ut nihil in aequitate et misericordia civium suorum spei habeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 625:3)
dictator ad contionem advocatam increpuit quod animos ex tam levibus momentis fortunae suspensos gererent ut parva iactura accepta, quae ipsa non virtute hostium nec ignavia Romani exercitus sed discordia imperatorum accepta sit, Veientem hostem sexiens victum pertimescant Fidenasque prope saepius captas quam oppugnatas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 346:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION