라틴어 문장 검색

pace tua, si pax ulla est tua, Pontica tellus, finitimus rapido quam terit hostis equo, pace tua dixisse velim, tu pessima duro pars es in exilio, tu mala nostra gravas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 13)
sentiet illa te maiestatem pertimuisse suam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 176)
Poene rebellaras, et leto consulis omnes attoniti Mauras pertimuere manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권157)
Illa etiam supplex Argo cum bracchia vellet tendere, non habuit, quae bracchia tenderet Argo, et conata queri mugitus edidit ore pertimuitque sonos propriaque exterrita voce est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 62:8)
novaque ut conspexit in unda cornua, pertimuit seque exsternata refugit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 63:2)
Saepe feris latuit visis, oblita quid esset, ursaque conspectos in montibus horruit ursos pertimuitque lupos, quamvis pater esset in illis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 39:9)
Instruit et natum "medio" que "ut limite curras, Icare," ait "moneo, ne, si demissior ibis, unda gravet pennas, si celsior, ignis adurat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 22:1)
vidi iterum veluti tormenti viribus acta vasta Giganteo iaculantem saxa lacerto et, ne deprimeret fluctus ventusve carinam, pertimui, iam me non esse oblitus in illa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:9)
Pertimui, fateor, nactusque hoc litus adhaesi."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 52:4)
Pertimuit patriumque simul transferre parabat in sedes penetrale novas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 5:11)
fata repugnarunt, quae, cum mihi tempora prima mollia praebuerint, posteriora gravant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 810)
sed, ut in mare flumina vastum, sic solet exiguae currere rivus aquae, at tu fortunam, cuius vocor exul ab ore, nomine mendaci parce gravare meam!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1116)
Attamen paulatim conspectum est rationis lucem sua vi futurum satis collustrare non valere, quod tandem sua in obscuritate manet et hominem ignota pertimescentem reliquit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 5:6)
sat convolutis artubus sensum profunda oblivio pressit, gravavit, obruit vanis vagantem somniis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum26)
da, locuples Deus, hoc famulis rite precantibus, ut tenui membra cibo recreata levent, neu piger inmodicis dapibus viscera tenta gravet stomachus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum48)

SEARCH

MENU NAVIGATION