라틴어 문장 검색

Multaque tum interiisse animantum saecla necessest nec potuisse propagando procudere prolem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 31:1)
nam quod multa fuere in terris semina rerum, tempore quo primum tellus animalia fudit, nil tamen est signi mixtas potuisse creari inter se pecudes compactaque membra animantum, propterea quia quae de terris nunc quoque abundant herbarum genera ac fruges arbustaque laeta non tamen inter se possunt complexa creari, sed res quaeque suo ritu procedit et omnes foedere naturae certo discrimina servant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 32:11)
et magis esse aliis alias animantibus aptas res ad vitai rationem ostendimus ante propter dissimilem naturam dissimilisque texturas inter sese primasque figuras.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 25:3)
quippe etenim varii sensus animantibus insunt, quorum quisque suam proprie rem percipit in se;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 32:3)
Animati sunt ergo ad faciendam discretionem in genitivo casu, ut ex hac declinatione exprimerent nomen sollemnis diei, scientes in nonnullis saepe nominibus dativo in bus exeunte nihilominus genitivum in rum finiri, ut domibus domorum, duobus duorum, ambobus amborum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 10:1)
significari vero decimo mense semen in utero animatum in vitam grandescere, quod, donec erumpat in lucem, mollibus naturae vinculis detinetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 5:5)
Caepionem quoque qui in Augusti necem fuerat animatus, postquam detecto scelere damnatus est, servus ad Tiberim in cista detulit, pervectumque Hostiam inde in agrum Laurentem ad patris villam nocturno itinere perduxit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 21:1)
exanimat enim et perimit animantes, cum pestem intemperie caloris inmittit,
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 9:3)
Idem auctor est et publicae sospitatis, quam creditur sol animantibus praestare temperie:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 13:1)
Omnem tamen illam venerationem soli se sub illius nomine testatur inpendere, vel dum calathum capiti eius infigunt, vel dum simulachro signum tricipitis animantis adiungunt quod exprimit medio eodemque maximo capite leonis effigiem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 13:2)
quod utrumque animantibus accidit morte.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 4:3)
Itaque hortatu mutuo concitati in adsensum facile ac libenter animati sunt, intuentesque omnes Praetextatum orabant ut iudicium suum primus aperiret, ceteris per ordinem quem casus sedendi fecerat secuturis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 15:2)
Tunc Servius, postquam magis silentium erubescendum vidit, ad libertatem se similis relationis animavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 13:1)
Suos enim non tantum exemplo evadendi sed et spe futurae felicitatis animavit, per hos labores non solum sedes quietas sed et regna promittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 8:2)
Graius poeta equorum tantum meminit flagro animante currentium, licet dici non possit elegantius quam quod adiecit ὑψόσ’ ἀειρόμενοι, quo expressit quantum natura dare poterat impetum cursus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION