라틴어 문장 검색

Et defunctus est anno centesimo et quadragesimo sexto; et sepultus est in sepulcris patrum suorum in Modin, et planxerunt eum omnis Israel planctu magno.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 2장70)
Et sciderunt vestimenta sua et planxerunt planctu magno et imposuerunt cinerem
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 4장39)
Et intraverunt sacerdotes et steterunt ante faciem altaris et templi et flentes dixerunt:
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 7장36)
illi autem venerunt omnes cum pace in terram Iudae et planxerunt Ionathan et eos, qui cum ipso fuerant, et timuerunt valde; et luxit Israel luctu magno.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 12장52)
Et planxerunt eum omnis Israel planctu magno et luxerunt eum dies multos.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 13장26)
Et flentes oculos claudere saeua negat!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 16:1)
Quid fles, quid lacrimis manas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:2)
De nostra etiam criminatione doluisti, laesae quoque opinionis damna fleuisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 2:2)
Cesset flere querelas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 8:1)
Flere dum parat ululat,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VI 14:1)
Fleuit amissos Ithacus sodales,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIV 8:1)
At regius animus disciplinis fallacissimis eruditus, ne a gentis suae moribus degeneraret, flens orare contra Caesarem coepit ne se dimitteret:
(카이사르, 알렉산드리아 전기 24:3)
Quibus rebus confectis flens Petreius manipulos circumit militesque appellat, neu se neu Pompeium, imperatorem suum, adversariis ad supplicium tradant, obsecrat.
(카이사르, 내란기, 1권 76:1)
Quod ubi sine recusatione fecerunt passisque palmis proiecti ad terram flentes ab eo salutem petiverunt, consolatus consurgere iussit et pauca apud eos de lenitate sua locutus, quo minore essent timore, omnes conservavit militibusque suis commendavit, ne qui eorum violaretur, neu quid sui desiderarent.
(카이사르, 내란기, 3권 98:2)
Haec cum pluribus verbis flens a Caesare peteret, Caesar eius dextram prendit; consolatus rogat finem orandi faciat; tanti eius apud se gratiam esse ostendit uti et rei publicae iniuriam et suum dolorem eius voluntati ac precibus condonet. Dumnorigem ad se vocat, fratrem adhibet; quae in eo reprehendat ostendit; quae ipse intellegat, quae civitas queratur proponit; monet ut in reliquum tempus omnes suspiciones vitet; praeterita se Diviciaco fratri condonare dicit. Dumnorigi custodes ponit, ut quae agat, quibuscum loquatur scire possit.
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 20장5)

SEARCH

MENU NAVIGATION