라틴어 문장 검색

Et sine cibo aliquamdiu potest subsistere;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:56)
Sed sicut plerique aqua, igni, ferro, cibo et aere, quae naturaliter bona sunt, in suae crudelitatis vel voluptatis satellitium abutuntur;
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:8)
In medio lacrimatur humus fletuque beato Producens lacrimas, fontem sudore perhenni Parturit et dulces potus singultat aquarum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 16:1)
Pregnantis gremium telluris inhebriat iste Potus et ad partus inuitat uota parentis:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 16:3)
Arboribus similes tellus non inuida potus Donat et affectum pariendi suggerit illis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 16:4)
Hoc speciale sibi retinet propriumque reseruat, Quod celer ad potum non obliuiscitur escam.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 12:10)
Predulces habet alter aquas mellitaque donans Pocula, melle suo multos seducit et hauste Plus siciuntur aque, potantes debriat, immo, Dum saciat, parit unda sitim potusque sititur Amnis et innumeros ydropicat ille bibentes.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:20)
Iste suos hospites debriat nectare subamaro, hic suos absynthii potu perimit acetoso.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:62)
Jam mea oratio chartulae tuae [0460B] mentis inscripsit, qualiter otii damnosa pernicies Venerem educavit emphaticam, qualiter diluviosi potus inundatio venenosum patrat incendium;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:63)
qualiter ex cibi ingurgitatione ducens originem, plerosque luxuriae elephantina lepra percussit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:64)
De superfluo potu.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 47:1)
De superfluitate ciborum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 49:1)
Interius ventrem ciborum locupletant divitiis, exterius in nuda et pura positi paupertate.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 50:6)
Hospitatis itaque peregrinis legionibus, ex providentia Petri et majorum consilio fit legatio ad ducem Nichitam, principem Bulgarorum, qui in eadem civitate praesens habebatur, quatenus licentiam emendi cibos acciperent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 20:1)
Post duos itaque menses, lascivi et effrenes facti prae otio et inaestimabili copia ciborum, vocem Petri [0400D] non audientes, sed contra voluntatem illius, in terram Nicaeae urbis et regni Solymani, ducis Turcorum, per montana ingressi sunt, depraedati armenta, boves, oves, hircos, greges Graecorum Turcis famulantium, et ad socios deferentes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 34:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION