라틴어 문장 검색

Sed Epicurus, cuiusmodi homost, non inscitia videtur partem istam synlogismi praetermisisse, neque id ei negotium fuit, synlogismum tamquam in scholis philosophorum cum suis numeris omnibus et cum suis finibus dicere, sed profecto, quia separatio animi et corporis in morte evidens est, non est ratus necessariam esse eius admonitionem,
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VIII 7:1)
Praeter venustatem autem rerum atque verborum, in duobus libris nequaquam parem, in hoc equidem soleo animum attendere, quod quae Menander praeclare et apposite et facete scripsit, ea Caecilius, ne qua potuit quidem, conatus est enarrare, sed quasi minime probanda praetermisit et alia nescio quae mimica inculcavit et illud Menandri de vita hominum media sumptum, simplex et verum et delectabile, nescio quo pacto omisit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIII 13:1)
Quod esse magis verum arbitramur quam quod Herodotus, homo fabulator, in primo Historiarum inventum esse sub terra scripsit Oresti corpus cubita longitudinis habens septem, quae faciunt pedes duodecim et quadrantem, nisi si, ut Homerus opinatus est, vastiora prolixioraque fuerunt corpora hominum antiquiorum et nunc, quasi iam mundo senescente, rerum atque hominum decrementa sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, X 12:1)
Γυνη` κυεῖ δέκα μῆνασ. 4 sed noster Caecilius, cum faceret eodem nomine et eiusdem argumenti comoediam ac pleraque a Menandro sumeret, in mensibus tamen genitalibus nominandis non praetermisit octavum, quem praeterierat Menander.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 4:2)
NIGIDIUS FIGULUS, homo, ut ego arbitror, iuxta M. Varronem doctissimus, in undecimo Commentariorum Grammaticorum versum ex antiquo carmine refert memoria hercle dignum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, IX 2:1)
Sed qui diligentius scitiusque carmina Empedocli arbitrati sunt, κυάμουσ hoc in loco testiculos significare dicunt, eosque more Pythagorae operte atque symbolice κυάμουσ appellatos, quod sint αἴτιοι τοῦ κυεῖν et geniturae humanae vim praebeant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XI 11:2)
Et, quoniam facta litui mentio est, non praetermittendum est quod posse quaeri animadvertimus, utrum lituus auguralis a tuba quae lituus appellatur, an tuba a lituo augurum lituus dicta sit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VIII 9:1)
Atque ego quidem arbitror Rodienses noluisse nos ita depugnare, uti est, neque regem Persen vinci.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 17:2)
Sed non Rodienses modo id noluere, sed multos populos atque multas nationes idem noluisse arbitror atque haut scio an partim eorum fuerint, qui non nostrae contumeliae causa id noluerint evenire;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 17:3)
Ne sub solo imperio nostro in servitute nostra essent, libertatis suae causa in ea sententia fuisse arbitror.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 17:5)
Nam unusquisque nostrum, si quis advorsus rem suam quid fieri arbitrantur, summa vi nititur, ne advorsus eam fiat;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 17:8)
Non enim Cato confitetur noluisse Rodienses victoriam esse populi Romani, sed sese arbitrari dixit id eos noluisse, quod erat procul dubio opinionis suae professio, non Rodiensium culpae confessio.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 25:1)
Verba adeo ipsa ponemus Catonis, quoniam Tiro ea praetermisit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 50:1)
At tunc ego admirans insolentis hominis inscitiam, Mittamus, inquam, sicuti vis, quod Plautus ' obnoxie ' dixit, si id nimis esse remotum putas, atque illud quoque praetermittamus, quod Sallustius in Catilina scribit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVII 7:1)
Nam cum indignissimum arbitror cui a viris bonis benedicatur, tum ne idoneum quidem cui a probis maledicatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XI 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION