라틴어 문장 검색

At cuius criminis arguimur summam quaeres.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:1)
Nam de compositis falso litteris, quibus libertatem arguor sperasse Romanam, quid attinet dicere?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:15)
In contrarium arguitur, et primo:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:1)
Item, hoc idem arguitur per rationem sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:1)
Quod autem mundus sit aeternus, arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 18:1)
Sed contra hunc modum ponendi arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:1)
Item, contra eundem modum ponendi arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 34:1)
Sed contra hanc rationem arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 36:1)
Tu arguis in contrarium, quia ponere talem formam voluntatis in Deo, hoc est fingere.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 84:2)
Ad illud quod tu secundo arguis, dico quod ex quo fuerit talis forma voluntatis divinae ab aeterno, talem oportuit esse modum procedendi voliti ex voluntate, ut volitum perfecte sit sic conforme voluntati.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 85:1)
audax aut si quid penitus peccasse videbor, arguar, ingrati non subiturus onus.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Ad Probinum12)
pugnae cur arguor impar?
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:217)
causis fallacibus instat, arguit attonitos se iudice.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:119)
at apud prudentis vita eius varie extollebatur arguebaturve.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 9장4)
rursum Gallus (etenim vultu offensionem coniectaverat) non idcirco interrogatum ait, ut divideret quae separari nequirent sed ut sua confessione argueretur unum esse rei publicae corpus atque unius animo regendum.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 12장5)

SEARCH

MENU NAVIGATION