라틴어 문장 검색

29. Eia itaque, rumpe moras, proles altera Isai, sume tibi fiduciam de oculis Domini Dei Sabaoth coram quo agis, et Goliam hunc in funda sapientie tue atque in lapide virium tuarum prosterne;
(단테 알리기에리, Epistolae 57:1)
Et reddit causam, dicens 'quod intellectus in tantum profundat se in ipsum desiderium suum', quod est Deus, 'quod memoria se non potest'. 78.
(단테 알리기에리, Epistolae 122:2)
Semel percussa concutitur, iterum repetita quassatur, tertio vulnerata prosternitur et - O divinae potentiae sublimanda maiestas!
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 11:3)
Ozias arcam, quam non licebat, adtingens subita morte prostratus est.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 17:10)
Quis ante miserior homine, qui aeterno mortis terrore prostratus vivendi sensum ad hoc tantum acceperat, ut periret?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 3:2)
Si erigi volumus, prosternamur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 17:13)
Caesam fustibus flagellisque aiunt non sensisse tormenta, sed hoc lacrimis, hoc pedibus eorum egisse prostratam, ne te a suo consortio separarent, ne sustineret adulescentia, quod senilis aetas timere non poterat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 13:5)
Quid Horum in consulem profuderunt!
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MACEDONICUM PRIMUM 14:3)
quae demant cumque dolorem, delicias quoque uti multas substernere possint gratius inter dum, neque natura ipsa requirit, si non aurea sunt iuvenum simulacra per aedes lampadas igniferas manibus retinentia dextris, lumina nocturnis epulis ut suppeditentur, nec domus argento fulget auroque renidet nec citharae reboant laqueata aurataque templa, cum tamen inter se prostrati in gramine molli propter aquae rivum sub ramis arboris altae non magnis opibus iucunde corpora curant, praesertim cum tempestas adridet et anni tempora conspergunt viridantis floribus herbas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 1:9)
nec ratione alia, cum somnus membra profudit, mens animi vigilat, nisi quod simulacra lacessunt haec eadem nostros animos quae cum vigilamus, usque adeo, certe ut videamur cernere eum quem rellicta vita iam mors et terra potitast.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 25:14)
tu fac ne ventis verba profundam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:2)
tum quibus aetatis freta primitus insinuatur semen, ubi ipsa dies membris matura creavit, conveniunt simulacra foris e corpore quoque, nuntia praeclari voltus pulchrique coloris, qui ciet inritans loca turgida semine multo, ut quasi transactis saepe omnibus rebus profundant fluminis ingentis fluctus vestemque cruentent.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 32:19)
tum porro puer, ut saevis proiectus ab undis navita, nudus humi iacet infans indigus omni vitali auxilio, cum primum in luminis oras nixibus ex alvo matris natura profudit, vagituque locum lugubri complet, ut aequumst cui tantum in vita restet transire malorum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:12)
nec pietas ullast velatum saepe videri vertier ad lapidem atque omnis accedere ad aras nec procumbere humi prostratum et pandere palmas ante deum delubra nec aras sanguine multo spargere quadrupedum nec votis nectere vota, sed mage pacata posse omnia mente tueri.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:3)
saepe itaque inter se prostrati in gramine molli propter aquae rivom sub ramis arboris altae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION