라틴어 문장 검색

suco renovemur amaro;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 122:5)
torqueor en gravius, repetitaque forma locorum exilium renovat triste recensque facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 721)
"tum patitur cultus ager et renovatur aratro."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권77)
Mox etiam fruges tellus inarata ferebat, nec renovatus ager gravidis canebat aristis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 15:10)
Sed sonus armorum superat gemitusque cadentum, pollutosque semel multo Bellona penates sanguine perfundit renovataque proelia miscet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 13:4)
Arte mea soceri longum temptabimus aevum, non annis renovare tuis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 12:12)
Nunc opus est sucis, per quos renovata senectus in florem redeat primosque reconligat annos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 13:11)
Venerem quoque cura futuri tangit et Anchisae renovare paciscitur annos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:3)
renovat lectusque locusque Alcyonae lacrimas et, quae pars, admonet, absit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 54:6)
nec se aut soceri committere pugnae velle sui populos, aut quos e gente suorum armet habere ullos, "neve haec commenta putetis, admonitu quamquam luctus renoventur amari perpetiar memorare tamen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 56:5)
Inmemor est demum nec frugum munere dignus, qui potuit curvi dempto modo pondere aratri ruricolam mactare suum, qui trita labore illa, quibus totiens durum renovaverat arvum, tot dederat messes, percussit colla securi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 12:6)
perdiderint cum me duo crimina, carmen et error, alterius facti culpa silenda milli'. nam non sum tanti, renovem ut tua vulnera.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 186)
hoc tenuat dentem terram renovantis aratri, hoc rigidas silices, hoc adamanta terit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 67)
cinctus ab innumero me tenet hoste locus, adde quod ingenium longa rubigine laesum torpet et est multo, quam fuit ante, minus, fertilis, assiduo si non renovatur aratro, nil nisi cum spinis gramen habebit ager.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1210)
Ratio quidem haec est qua homo sese accommodat ad omnia vitia sui ipsius eversionis pascenda, eadem dissimulans, non agnoscens, gravia consilia procrastinans eaque pro nihilo reputans.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 75:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION