라틴어 문장 검색

Fides responsio est ad Verbum, quod personaliter interrogat, ad « Tu » nempe, a quo nominatim nos vocamur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 15:10)
Verum est, ut responsionem ad Verbum quod praecedit, Abraham fidem semper fore memoriae actum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:8)
Christi verbum, semel auditum atque sua vi, apud christianum in responsionem convertitur, et ipsum fit verbum enuntiatum, fidei confessio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:12)
Ita quidem personalis revelabatur Deus Bibliorum, qui cum homine loqui, cum eo vivere eiusque iter in historia comitari valeret, praesentem se praebens tempore auditionis et responsionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:4)
Quemadmodum libera responsio cum verbis congruit, ita lux uti responsum imaginem invenit quae refert eam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:4)
Verbum acceptum responsio ac confessio efficitur, et ideo pro aliis resonat, quos ad credendum hortatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:7)
Credere veluti responsio exprimitur ad invitationem, ad verbum quod est auscultandum et a me non provenit, hanc ob rem in internum ipsius dialogi inseritur;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 74:6)
Decalogus respicitur tamquam iter gratitudinis, responsionis amoris, quod fieri potest quoniam in fide apertos nos praebemus experientiae amoris Dei transformantis erga nos.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 86:7)
Homini dolenti Deus rationes non tradit ad omnia enodanda, sed offert suam responsionem sub specie praesentiae quae eum comitatur, sub specie historiae boni quod cuilibet passionis historiae nectitur ad aperiendum in ea luminis aditum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 110:7)
Ne sinamus spes nobis abripiatur, nec permittamus ut dissolvatur immediatis solutionibus et propositis quae iter nostrum praecludunt, quae tempus frangunt in spatium mutando.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 112:2)
et dinumeratio et alia correctio et dissipatio, et continuatam et interruptum, et imago et sibi ipsi responsio, et immutatio et diiunctio, et ordo et relatio, et digressio et circumscriptio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 36:2)
ut imminutio, improvisum, imago, sibi ipsi responsio, digressio, permissio, contrarium (hoc enim puto, quod dicitur ἐναντιότησ), sumpta ex adverso probatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 244:4)
interdum autem solutio est ipsa confessio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 73 10:1)
non est, quod expectes, ut solutionem tibi ostendam ;
(세네카, 행복론, Liber II 151:6)
Sed quemadmodum quaedam in oblectamentum ac iocum sic inligantur, ut eorum solutio imperito difficilis sit, quae illi, qui implicuit, sine ullo negotio paret, quia commissuras eorum et moras novit, nihilo minus illa habent aliquam voluptatem (temptant enim acumen animorum et intentionem excitant), ita haec, quae videntur callida et insidiosa, securitatem ac segnitiam ingeniis auferunt, quibus modo campus, in quo vagentur, sternendus est, modo creperi aliquid et confragosi obiciendum, per quod erepant et sollicite vestigium faciant.
(세네카, 행복론, Liber V 67:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION