도구

도구

라틴어 문장 검색

In his fuit La Fayette, Gallus praenobilis, qui Americanorum injurias, a Britannis illatas, miseratus, ad eorum subsidium cucurrit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.123)
aeternum, enim, nomen famamque a Britannis clade maxima affectis, virtute duxit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.127)
Ludovicus, quoque, Galliae rex, optime de libertate Americana, certe meritus est, qui, Britannis terra marique potentibus, bellum indicere, et Americanis, rerum omnium inopia laborantibus, succurrere, et suppetias ferre, ausus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.146)
Hi pecunias Britannis debitas persolvere non dubitabant;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.177)
Ab Aluredo magno, rege Britanno, haud multum abludit Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.217)
Aluredus magnus, contra, artes multas, primus apud Britannos excolendas curavit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.225)
arma quidem ultra litora Iuvernae promovimus et modo captas Orcadas ac minima contentos nocte Britannos;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II86)
Restabant autem inmanissimi gentium Galli atque Germani et quamvis toto orbe divisi, tamen quia vincere libuit, Britanni.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 2:1)
"num ego me interpono Romanis?"
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 11:10)
Reversus igitur in Galliam, classe maiore auctisque copiis in eundem rursus Oceanum eosdemque rursus Britannos.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 18:1)
Quippe sicut Galliam, Thraciam, Ciliciam, Cappadociam, uberrimas vali- dissimasque provincias, Armenios etiam et Britannos, ut non in usum, ita ad imperii speciem magna nomina adquisisse pulchrum ac decorum:
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, ANACEFALAEOSIS 4:1)
Cingio etiam Varro consentit adfirmans nomen Veneris ne sub regibus quidem apud Romanos vel Latinum vel Graecum fuisse, et ideo non potuisse mensem a Venere nominari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 13:1)
Cum ergo Romani ex hac distributione Pompilii ad lunae cursum sicut Graeci annum proprium conputarent, necessario et intercalarem mensem instituerunt more Graecorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 8:1)
Sed octavo quoque anno intercalares octo affluebant dies ex singulis quibus vertentis anni numerum apud Romanos super Graecum abundasse iam diximus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 12:3)
Nam illi confecto ultimo mense, Romani non confecto Februario sed post vicesimum et tertium diem eius intercalabant, Terminalibus scilicet iam peractis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 15:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION