라틴어 문장 검색

Iam satis terris nivis atque dirae grandinis misit pater et rubente dextera sacras iaculatus arcis terruit urbem, terruit gentis, grave ne rediret saeculum Pyrrhae nova monstra questae, omne cum Proteus pecus egit altos visere montis, piscium et summa genus haesit ulmo, nota quae sedes fuerat columbis, et superiecto pavidae natarunt aequore dammae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 21)
non semper idem floribus est honor vernis neque uno luna rubens nitet voltu:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 113)
nil moror officium quod me gravat, ac neque ficto in peius voltu proponi cereus usquam nec prave factis decorari versibus opto, ne rubeam pingui donatus munere, et una cum scriptore meo, capsa porrectus operta, deferar in vicum vendentem tus et odores et piper et quidquid chartis amicitur ineptis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 196)
At si divitiae prudentem reddere possent, si cupidum timidumque minus te, nempe ruberes, viveret in terris te si quis avari or uno.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 283)
serpentes atque videres infernas errare canes lunamque rubentem, ne foret his testis, post magna latere sepulcra.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.17)
post hoc me docuit melimela rubere minorem ad lunam delecta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Avarum inepte prodigum salse describit.17)
vento rubet aurea Phoebe et cornix plena pluviam vocat improba voce, si causas ex qualitate caeli trahunt, sane ita appellentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 92:2)
nam si vento rubet luna, signum venti est rubor.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 93:1)
quaedam vero transgressiones et longae sunt nimis, ut superioribus diximus libris, et interim etiam compositione vitiosae, quae hoc ipsum petuntur, ut exultent atque lasciviant, quales illae Maecenatis, sole et aurora rubent plurima.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 284:3)
numquam non coram pluribus rubuit, utique in contionibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 4:3)
Qualis illorum condicio dicitur, quos natura, ut ait vergilius, sedibus nostris subditos e contrario posuit, Nosque ubi primus equis Oriens adflavit anhelis, Illis sera rubens accendit lumina Vesper;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 2:2)
Sic itaque ira metuitur, quomodo umbra ab infantibus, a feris rubens pinna.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 62:1)
Neque ulla alia causa est, cur iracundissimi sint flavi rubentesque, quibus talis natura color est, qualis fieri ceteris inter iram solet ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 100:4)
iam Cadmeis incluta Bacchis aspersa die dumeta rubent Phoebique fugit reditura soror.
(세네카, Hercules Furens 2:5)
non ille primos accipit soles locus, non ille seros, cum ferens Titan diem lassum rubenti mergit Oceano iugum.
(세네카, Hercules Oetaeus 8:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION