라틴어 문장 검색

at mater viridis saltus orbata peragrans novit humi pedibus vestigia pressa bisulcis, omnia convisens oculis loca, si queat usquam conspicere amissum fetum, completque querellis frondiferum nemus adsistens et crebra revisit ad stabulum desiderio perfixa iuvenci, nec tenerae salices atque herbae rore vigentes fluminaque ulla queunt summis labentia ripis oblectare animum subitamque avertere curam, nec vitulorum aliae species per pabula laeta derivare queunt animum curaque levare;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 9:10)
nam quae cumque supra rorem salis edita pars est remorum, recta est, et recta superne guberna;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 15:8)
quippe etenim solis de lumine multa necessest concipere, ut merito rubeant ignesque profundant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 7:3)
principio caput incensum fervore gerebant et duplicis oculos suffusa luce rubentes.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 37:4)
nec nimio cuiquam posses ardore tueri corporis in summo summam fervescere partem, sed potius tepidum manibus proponere tactum et simul ulceribus quasi inustis omne rubere corpus, ut est per membra sacer dum diditur ignis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 37:10)
Idem ter socios pura circumtulit unda, Spargens rore levi.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 8:2)
Ipse sed in pratis aries iam suave rubenti Murice, iam croceo mutabit vellera luto.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 1:3)
Non secus ac liquida si quando nocte cometae Sanguinei lugubre rubent, aut Sirius ardor:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 2:2)
— Spargit rara ungula rores Sanguineos, mixtaque cruor calcatur arena.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 1:2)
Nec tenerae salices atque herbae rore virentes Fluminaque ulla queunt summis labentia ripis Oblectare animum subitamque avertere curam.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 6:4)
Principio caput incensum fervore gerebant, Et duplices oculos suffusa luce rubentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 9:2)
sed nescio quae proprietas, quam Graeci ἰδίωμα vocant, et quaedam natura inest lumini quod de ea defluit, quae humectet corpora et velut occulto rore madefaciat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 21:2)
Nam cum luna plena est vel cum nascitur (et tunc enim a parte qua sursum suspicit plena est), aer aut in pluviam solvitur aut, si sudus sit, multum de se roris emittit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 31:2)
unde et Alcman lyricus dixit rorem aeris et lunae filium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 31:3)
tractoque in litora bello Hic primum rubuit civili sanguine Nereus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:46)

SEARCH

MENU NAVIGATION