라틴어 문장 검색

nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat,ianua frangatur, latret canis, undique magnopulsa domus strepitu resonet, vepallida lectodesiliat mulier, miseram se conscia clamet, cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장72)
ut veni coram, singultim pauca locutus—infans namque pudor prohibebat plura profari—non ego me claro natum patre, non ego circumme Satureiano vectari rura caballo,sed quod eram narro.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장26)
nam mihi continuo maior quaerenda foret res atque salutandi plures, ducendus et unuset comes alter, uti ne solus rusve peregreexirem, plures calones atque caballipascendi, ducenda petorrita.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장41)
forte epos acerut nemo Varius ducit, molle atque facetumVergilio adnuerunt gaudentes rure Camenae:
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장23)
o rus, quando ego te adspiciam quandoque licebit nunc veterum libris, nunc somno et inertibus horisducere sollicitae iucunda oblivia vitae?
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장45)
Romae rus optas;
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장16)
Quapropter, quia vitae multum iam spatium transivimus fluctuando et navis nostra nunc procellarum concussa turbine, nunc scopulorum inlisionibus perforata est, quam primum licet, quasi quemdam portum secreta ruris intremus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:1)
Non mihi nunc per virtutum prata ducendus es nec laborandum ut ostendam tibi variorum pulchri- tudinem Horum, quid in se lilia habeant puritatis, quid rosarum verecundia possideat, quid violae purpura promittat in regno, quid rutilantium spondeat pictura gemmarum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 2:1)
Suburbanus ager vobis pro monasterio fuit et rus electum propter solitudinem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 8:2)
magna tamen fama est cuiusdam rure paterno viventis?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI24)
sed nudo latere et parvis frons aerea lectis vile coronati eaput ostendebat aselli, ad quod lascivi ludebant ruris alumni:
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI33)
serpente ciconia pullos nutrit et inventa per devia rura lacerta:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV26)
interea pleno cum turget sacculus ore, crescit amor nummi quantum ipsa pecunia crevit, et minus hanc optat qui non habet, ergo paratur altera villa tibi, cum rus non sufficit unum, et proferre libet fines maiorque videtur et melior vicina seges, mercaris et hanc et arbusta et densa montem qui canet oliva quorum si pretio dominus non vincitur ullo, nocte boves macri lassoque famelica collo iumenta ad virides huius mittentur aristas, nec prius inde domum quam tota novalia saevos in ventres abeant, ut credas falcibus actum.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV49)
"tunicam mihi malo lupini quam si me toto laudet vicinia pago exigui ruris paucissima farra secantem."
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV53)
"laudant hoc numina ruris, quorum ope et auxilio gratae post munus aristae contingunt homini veteris fastidia quercus."
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV65)

SEARCH

MENU NAVIGATION