라틴어 문장 검색

27. Scriptum pridie Kalendas Apriles in finibus Tuscie sub fontem Sarni, faustissimi cursus Henrici Cesaris ad Ytaliam anno primo.
(단테 알리기에리, Epistolae 43:1)
, non minus quam plagam lamentabilem cernere heresium, quod impietatis fautores, Iudei, Saraceni et gentes, sabbata nostra rident, et, ut fertur, conclamant:
(단테 알리기에리, Epistolae 75:2)
Hi manipuli, die Aprilis undevicesimo, anno supra dicto, prima luce, iter Bostonia facere coeperunt, summo silentio profecti, apprehensoque quoque obvio, ne adventu improviso vicinitas commoveretur;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT TERTIUM.22)
Tandem, octogesimum quintum agens annum, die Aprilis septimo, Christi anno millesimo septingentesino et nonagesimo, fato functus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.23)
at causis quibusdam intercedentibus, Washingtonius de praesidis officio haud ante diem decimum quartum Aprilis certior fuit factus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.60)
Die Aprilis octavo, Christi anno millesimo septingentesimo nonagesimo tertio, ad oras Americanas appulit legatus iste.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.91)
hodie tricensima sabbata:
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장75)
Praeceptor quondam meus Gregorius Nazianzenus rogatus a me, ut exponeret, quid sibi vellet in Luca sabbatum δευτερόπρωτον, id est
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:7)
sic intellegamus, ut dominus quoque noster intellexit et interpretatus est sabbatum, aut aurum repudiemus cum ceteris superstitionibus Iudaeorum aut, si aurum placet, placeant et Iudaei, quos cum auro aut probare nobis necesse est aut damnare., Convivia tibi vitanda sunt saecularium, et maxime eorum, qui honoribus tument.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 10:20)
hunc dedit olim barbarus incestae, dedit hunc Agrippa sorori, observant ubi festa mero pede sabbata reges et vetus indulget senibus clementia porcis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI81)
Quidam sortiti metuentem sabbata patrem nil praeter nubes et caeli numen adorant, nec distare putant humana carne suillam, qua pater abstinuit, mox et praeputia ponunt;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV35)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Secundum mensem nominavit Aprilem, ut quidam putant, cum aspiratione quasi Aphrilem, a spuma quam Graeci ἀφρὸν vocant, unde orta Venus creditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 8:1)
Sed Cingius in eo libro quem de fastis reliquit ait inperite quosdam opinari Aprilem mensem antiquos a Venere dixisse, cum nullus dies festus nullumque sacrificium insigne Veneri per hunc mensem a maioribus institutum sit, sed ne in carminibus quidem Saliorum Veneris ulla, ut ceterorum caelestium, laus celebretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 12:1)
ab his omnibus mensem Aprilem dici merito credendum est, quasi Aperilem, sicut apud Athenienses ἀνθεστηριών idem mensis vocatur ab eo quod hoc tempore cuncta florescant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION