라틴어 문장 검색

alibi "non canimus surdis, respondent omnia silvae".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 452)
Est enim vitiosum in sententia, si quid ab- surdum aut alienum aut non acutum aut subinsulsum est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 3장 1:6)
aut num nescio qui ille divinus, si oculis captus sit, ut Tiresias fuit, possit, quae alba sint, quae nigra, dicere aut, si surdus sit, varietates vocum aut modos noscere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 12:4)
aut num nescio qui ille divinus, si oculis captus sit, ut Tiresias fuit, possit, quae alba sint, quae nigra, dicere aut, si surdus sit, varietates vocum aut modos noscere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 12:4)
tum, ut paulo ante caecos ad aurium traducebamus voluptatem, sic licet surdos ad oculorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 117:1)
In literis quae mihi cum Geometra peritissimo G. G. Leibnitio annis abhinc decem intercedebant, cum significarem me compotem esse methodi determinandi Maximas & Minimas, ducendi Tangentes, & similia peragendi, quae in terminis surdis aeque ac in rationalibus procederet, & literis transpositis hanc sententiam involventibus [Data aequatione quotcunq;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 2권, SECT. II. De motu corporum quibus resistitur in duplicata ratione velocitatum. 36:1)
Quīntus attonitus est;
(옥스포드 라틴 코스 2권, Brūtus Athēnās advenit33)
at vocat officium, trabe rupta Bruttia saxa prendit amicus inops remque omnem surdaque vota condidit Ionio, iacet ipse in litore et una ingentes de puppe dei iamque obvia mergis costa ratis lacerae:
(페르시우스, 풍자, satire 617)
urnae ossa inodora dabit, seu spirent cinnama surdum seu ceraso peccent casiae, nescire paratus:
(페르시우스, 풍자, satire 619)
Ac ne tune quidem nos ullum adiecimus verbum, sed attoniti expectavimus lacrimas ad ostentationem doloris paratas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 17:2)
. . . Tunc vero excidit omnis constantia attonitis, et mors non dubia miserorum oculos coepit obducere . . . .
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 19:8)
Attonitis admiratione universis Salvo inquit tuo sermone Trimalchio si qua fides est, ut mihi pili inhorruerunt, quia scio Niceronem nihil nugarum narrare:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 63:1)
Sed dum attonito vultu efferatoque nihil aliud quam caedem et sanguinem cogito frequentiusque manum ad capulum, quem devoveram, refero, notavit me miles, sive ille planus fuit sive nocturnus grassator, et Quid tu inquit commilito, ex qua legione es aut cuius centuria?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 82:3)
Exclamo ego attonitus, secutusque labentem eodem ferramento ad mortem viam quaero.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 94:25)
Intremui post hoc fulmen attonitus, iuguloque detecto aliquando inquam Totum me, Fortuna, vicisti.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION