라틴어 문장 검색

cantabant surdo, nudabant pectora caeco:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 828)
nempe tuas lacrimas litora surda bibent.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 115)
qui visum caecis, gressum quoque reddere claudis, auditum surdis, mutis laxare loquelam suetus ad hoc etiam venisti, ut mortua membra lecto, sandapila, tumulo consurgere possint;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum11)
namque per rei familiaris damna vacuatus ut primum intellegere coepit et retractare, quantum de bonusculis avitis paternisque sumptuositas domesticae Charybdis abligurisset, quamquam sero resipiscens, attamen tandem veluti frenos momordit excussitque cervices atque Ulixeas, ut ferunt, ceras auribus figens fugit adversum vitia surdus meretricii blandimenta naufragii puellamque, prout decuit, intactam vir laudandus in matrimonium adsumpsit, tam moribus natalibusque summatem quam facultatis principalis.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Ambrosio salutem. 2:1)
figit gelidus Nereida pallor:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권71)
Iamdudum trepido circumfert lumina motu intrantemque deum primo pallore fatetur Thestorides;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권207)
Ast ego nec Phoebum, quamquam mihi surda sine illo plectra, nec Aonias decima cum Pallade divas aut mitem Tegeac Dircesve hortabor alumnum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici11)
tu planctus lamentaque fortia mavis odistique chelyn surdaque averteris aure.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus4)
quantus pro coniuge pallor!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam29)
dux ipsa silenti fulta caput cithara, qualis post Orphea raptum astitit, Hebre, tibi, cernens iam surda ferarum agmina et immotos sublato carmine lucos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum11)
pariter pallorque ruborque purpureas hausere genas, oculique verentes ad sanctum rediere patrem, postquam ordine mensae victa fames, signis perfectam auroque nitentem Iasides pateram famulos ex more poposcit, qua Danaus libare deis seniorque Phoroncus adsueti, tenet haec operum caelata figuras:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권188)
capit ille dapes, habet ille soporem, tunc senior quae iussus agit, neu falsa videri noctis imago queat, longaevi vatis opacos Tiresiae vultus vocemque et vellera nota induitur, mansere comae propexaque mento canities pallorque suus, sed falsa cucurrit infula per crines, glaucaeque innexus olivae vittarum provenit honos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권34)
utque toris primo complexa iacebat aurorae pallore virum,
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권121)
hinc pallor et irae, hinc scelus insidiaeque et nulla modestia voti.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권220)
ipsa vetusto moenia lapsa situ magnaeque Amphionis arces iam fessum senio nudant latus, et fide sacra aequatos caelo surdum atque ignobile muros firmat opus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권160)

SEARCH

MENU NAVIGATION