라틴어 문장 검색

"quid se funesta parenti miscet et in nostris spectatur et ipsa ruinis?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권62)
"si quando nefanda huc aderit coniunx, illi funesta reserva supplicia:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권62)
"non ego monstrifero coitu revoluta novavi pignora, nec nato peperi funesta nepotes, quid refert?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권358)
At genetrix primam funestae sortis ut amens expavit famam - nec tarde credidit - ibat scissa comam voltusque et pectore nuda cruento, non sexus decorisve memor:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권160)
rex impius aptat tela et funestae casum prior occupat hastae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권269)
tunc exsul subit et clare funesta precatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권271)
Ite truces animae funestaque Tartara leto polluite et cunctas Erebi consumite poenas!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권310)
"an habet funestus et ignes?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권163)
id omnibus modis impedire conati, postquam alia frustra temptata erant, postem iam tenenti consuli foedum inter precationem deum nuntium incutiunt mortuum eius filium esse, funestaque familia dedicare eum templum non posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 84:2)
se, familia funesta Q. Fabi fratris morte, re publica ex parte orba, consule altero amisso, publico privatoque deformem luctu lauream non accepturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 527:2)
qui, qua venturum hostem sciebat, gravem praeda eoque impeditiore agmine incedentem adgressus funestam populationem fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 31:2)
alterum Nautius contra Sabinos duxit castrisque ad Eretum positis, per expeditiones parvas, plerumque nocturnis incursionibus, tantam vastitatem in Sabino agro reddidit ut comparati ad eam prope intacti bello fines Romani viderentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 279:1)
nec ulla species cladesque belli abest velut contacta civitate rabie duorum iuvenum funestas nuptias ex occasu patriae petentium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 104:1)
nam etiam illud accedit, ne tam clara pugna in eum annum transferri posset, quod imbelle triennium ferme pestilentia inopiaque frugum circa A. Cornelium consulem fuit, adeo ut quidam annales velut funesti nihil praeter nomina consulum suggerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 220:1)
pestilentior inde annus C. Iulio iterum et L. Verginio consulibus tantum metus et vastitatis in urbe agrisque fecit, ut non modo praedandi causa quisquam ex agro Romano exiret bellive inferendi memoria patribus aut plebi esset, sed ultro Fidenates, qui se primo aut montibus aut muris tenuerant, populabundi descenderent in agrum Romanum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 229:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION