라틴어 문장 검색

Itemque, si ad honestatem nati sumus eaque aut sola expetenda est, ut Zenoni visum est, aut certe omni pondere gravior habenda quam reliqua omnia, quod Aristoteli placet, necesse est, quod honestum sit, id esse aut solum aut summum bonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 43:4)
Cum autem consilium hoc principes cepissent, cognationem Superbi nomenque Tarquiniorum et memoriam regni esse tollendam, quod erat utile, patriae consulere, id erat ita honestum, ut etiam ipsi Collatino placere deberet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 50:4)
Huic Scaevolae factum, de quo paulo ante dixi, placere nullo modo potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 79:4)
Ut illud intellegas, non placuisse maioribus nostris astutos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 85:2)
Periclitemur, si placet, et in iis quidem exemplis, in quibus peccari volgus hominum fortasse non putet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 92:1)
Id enim est maxime vitandum et de hoc uno minime est facile praecipere non mihi modo, qui sicut unus paterfamilias his de rebus loquor, sed etiam ipsi illi Roscio, quem saepe audio dicere caput esse artis decere, quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 132:3)
Sed, si placet, sermonem alio transferamus et nostro more aliquando, non rhetorico, loquamur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 133:1)
Audieram etiam quae de orationis ipsius ornamentis traderentur, in qua praecipitur primum, ut pure et Latine loquamur, deinde ut plane et dilucide, tum ut ornate, post ad rerum dignitatem apte et quasi decore;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 144:1)
Postea mihi placuit, eoque sum usus adulescens, ut summorum oratorum Graecas orationes explicarem, quibus lectis hoc adsequebar, ut, cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem, non solum optimis verbis uterer et tamen usitatis, sed etiam exprimerem quaedam verba imitando, quae nova nostris essent, dum modo essent idonea.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 155:1)
Ac si iam placet omnis artis oratori subiungere, tolerabilius est sic potius dicere, ut, quoniam dicendi facultas non debeat esse ieiuna atque nuda, sed aspersa atque distincta multarum rerum iucunda quadam varietate, sit boni oratoris multa auribus accepisse, multa vidisse, multa animo et cogitatione, multa etiam legendo percucurrisse, neque ea ut sua possedisse sed ut aliena libasse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 218:1)
' Placuit sic omnibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 265:3)
cumque nos cum consobrinis nostris, Aculeonis filiis, et ea disceremus, quae Crasso placerent, et ab eis doctoribus, quibus ille uteretur, erudiremur, etiam illud saepe intelleximus, cum essemus eius domi, quod vel pueri sentire poteramus, illum et Graece sic loqui, nullam ut nosse aliam linguam videretur, et doctoribus nostris ea ponere in percontando eaque ipsum omni in sermone tractare, ut nihil esse ei novum, nihil inauditum videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 2:2)
Ego enim, ut, quem ad modum sentio, loquar, numquam mihi minus quam hesterno die placui;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 15:3)
Hoc mihi facere omnes isti, qui de arte dicendi praecipiunt, videntur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 76:3)
' Tum ille 'quasi vero' inquit 'non ea praecipiam aliis, quae mihi ipsi desint:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 97:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION