도구

도구

라틴어 문장 검색

nam iam sublatum erat ferculum, hilaresque convivae vino sermonibusque publicatis operam coeperant dare.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 39:2)
Nos libertatem sine tyranno nacti coepimus invitare convivarum sermones.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 41:16)
| Comprobamus nos factum | et quam in praecipiti res humanae essent, | vario sermone garrimus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 55:1)
Attonitis admiratione universis Salvo inquit tuo sermone Trimalchio si qua fides est, ut mihi pili inhorruerunt, quia scio Niceronem nihil nugarum narrare:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 63:1)
Recreatus hoc sermone reposui cubitum, Habinnamque intrantem cumadmiratione ingenti spectabam.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 65:8)
Necdum finieram sermonem, cum Trimalchio ait:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:1)
Quotiescunque enim in convivio de usu formosorum mentio facta est, tam vehementer excandui, tam severa tristitia violari aures meas obsceno sermone nolui, ut me mater praecipue tanquam unum ex philosophis intueretur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 85:3)
Erectus his sermonibus consulere prudentiorem coepi aetates tabularum et quaedam argumenta mihi obscura simulque causam desidiae praesentis excutere, cum pulcherrimae artes perissent, inter quas pictura ne minimum quidem sui vestigium reliquisset.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:1)
Excanduit Lichas hoc sermone turbatus et Itane inquit capillos aliquis in nave praecidit, et hoc nocte intempesta?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:1)
Accedebat huc, quod neque Tryphaena me alloquebatur tanquam familiarem et aliquando gratum sibi amatorem, nec Giton me aut tralaticia propinatione dignum iudicabat, aut quod minimum est, sermone communi vocabat, credo, veritus ne inter initia coeuntis gratiae recentem cicatricem rescinderet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:10)
Funerata est illa pars corporis, qua quondamAchilles eram . . . Veritus puer, ne in secreto deprehensus daret sermonibus locum, proripuit se et in partem aedium interiorem fugit . . . |cubiculum autem meum Chrysis intravit codicillosque mihi dominae suae reddidit, in quibus haec erant scripta:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 129:2)
Haec ut iratus effudi, |illa solo fixos oculos aversa tenebat, nec magis incepto vultum sermone movetur quam lentae salices lassove papavera collo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:20)
Nec minus ego tam foeda obiurgatione finita paenitentiam agere sermonis mei coepi secretoque rubore perfundi, quod oblitus verecundiae meae cum ea parte corporis verba contulerim, quam ne ad cognitionem quidem admittere severioris notae homines solerent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:21)
Sermonis puri non tristis gratia ridet, quodque facit populus, candida lingua refert.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:28)
Sed hesterno die mulier quaedam haud inculta ianuam intravit, cumque diu mecum esset locuta et me accersito sermone lassasset, ultimo coepit dicere, te noxam meruisse daturumque serviles poenas, si laesus in querella perseverasset" . . . Nondum querellam finieram, cum Chrysis intervenit amplexuque effusissimo me invasit et Teneo te inquit qualem speraveram:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 139:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION