라틴어 문장 검색

Rutilia Cottam filium secuta est in exilium et usque eo fuit indulgentia constricta, ut mallet exilium pati quam desiderium, nec ante in patriam quam eum filio rediit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 115:1)
illa pro quaestura mea gratiam suam extendit et, quae ne sermonis quidem aut clarae salutationis sustinuit audaciam, pro me vicit indulgentia verecundiam.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 133:3)
Eriperes illi amicos ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 10:1)
unum enim hunc ex eis, quos in principali domo potentes vidi, cognovisse videor, quem omnibus amicum habere eum expediat, magis tamen etiam libet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 10:3)
Quantulum erat tibi immunem ab hac iniuria praestare eum hominem, in quem videbatur indulgentia tua ratione certa pervenisse et non ex tuo more temere incidisse !"
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 13:3)
Tam cito te indulgentiae tuae paenituit ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 18:2)
Ille enim indulgentiam tibi tamquam fratri praestitit, venerationem tamquam parenti, cultum tamquam superiori ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 26:5)
Vide, quantam huius in te indulgentiae fidem, quantam industriam debeas ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 37:3)
Si meo, perit indulgentiae iactatio et incipit dolor hoc uno excusatus, quod honestus est, eum ad utilitatem respicit, a pietate desciscere;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 47:3)
Nec dubito, cum tanta illi adversus omnes suos sit mansuetudo tantaque indulgentia, quin iam multis solaciis tuum istud vulnus obduxerit, iam multa, quae dolori obstarent tuo, congesserit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 74:2)
Asiaticum Valerium in primis amicis habebat, ferocem virum et vix aequo animo alienas contumelias laturum ;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 94:1)
Di boni, hoc virum audire, principem scire et usque eo licentiam pervenisse, ut, non dico consulari, non dico amico, sed tantum marito princeps et adulterium suum narret et fastidium!
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 94:3)
Quid enim est indignius quam florere improbos quosdam et eos indulgentia fortunae abuti, quibus nulla potest satis mala inveniri fortuna ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 97:6)
Plus sibi de amico suo credidit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 125:3)
Amicum condemnas de praesentibus ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 160:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION