도구

도구

라틴어 문장 검색

Cum igitur omnis nostra loquela - preter illam homini primo concreatam a Deo - sit a nostro beneplacito reparata post confusionem illam que nil aliud fuit quam prioris oblivio, et homo sit instabilissimum atque variabilissimum animal, nec durabilis nec continua esse potest, sed sicut alia que nostra sunt, puta mores et habitus, per locorum temporumque distantias variari oportet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 68:2)
dictum est, successive per tempora, nec stare ullo modo potest, necesse est ut disiunctim abmotimque morantibus varie varietur, ceu varie variantur mores et habitus, qui nec natura nec consortio confirmantur, sed humanis beneplacitis localique congruitate nascuntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 72:2)
nec mirum, cum etiam morum habituumque deformitate pre cunctis videantur fetere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 86:3)
3. Sed hec fama trinacrie terre, si rccte signum ad quod tendit inspiciamus, videtur tantum in obproprium ytalorum principum remansisse, qui non heroico more sed plebeio secuntur superbiam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 98:1)
Cum quibus et Trivisianos adducimus, qui more Brixianorum et finitimorum suorum u consonantem per f apocopando proferunt, puta nof pro ‘novem’ et vif pro ‘vivo’:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 130:3)
in quantum ut homines latini agimus, quedam habemus simplicissima signa et morum et habituum et locutionis, quibus latine actiones ponderantur et mensurantur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 154:5)
5. Exigit ergo istud sibi consimiles viros, quemadmodum alii nostri mores et habitus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 6:1)
Unde cum sententia versificantium semper verbis discretive mixta remaneat, si non fuerit optima, optimo sociata vulgari non melior sed deterior apparebit, quemadmodum turpis mulier si auro vel serico vestiatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:5)
1. De gravitate sententiarum vel satis dixisse videmur vel saltim totum quod operis est nostri:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 56:1)
8. Dicimus ergo quod cantio, in quantum per superexcellentiam dicitur, ut et nos querimus, est equalium stantiarum sine responsorio ad unam sententiam tragica coniugatio, ut nos ostendimus cum dicimus
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 126:1)
Hanc falsam fallacissimamque sententiam multum quoque adjuvit invidia, cui aliena fama semper dolori, quae alienas virtutes semper intabescit videndo.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.11)
Non amplius autem tredecim passuum millibus processerant, cum ab Indis amicis facti certiores fuerunt, " Gallos columbarum instar in sylvis, hostilemque in morem, sedibus Anglicis instare, itemque propugnaculum, quod erant oppugnaturi, nuper adauctum fuisse.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.36)
Responsi ejus ad Congressus praesidem haec fuit sententia.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.11)
Oppidani, acerbitatibus praesidiario de more vitam agendi, variisque contumeliis, quibus obnoxii fuerant, liberati solutique, Washingtonium liberatorem et servatorem consalutant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.84)
Haec omnia, sententiam, quam semper sum secutus, plane roborant:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.23)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION