도구

도구

라틴어 문장 검색

secundum haec silentium fuit, cum Romanus eum aequum censeret priorem dicere qui petisset colloquium, rex eius esse priorem orationem, qui daret pacis leges, non qui acciperet;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 421:1)
de Corintho cum imperatore Romano deliberaturum esse quaesiturumque ab eo simul, utrum iisne urbibus decedere se aequum censeat, quas ab se ipso captas iure belli habeat, an iis etiam, quas a maioribus suis accepisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 450:1)
Phaeneas et pro societate belli, quae ante bellum habuissent, restitui Aetolis aequum censebat et ita in foedere primo cautum esse ut belli praeda rerum quae ferri agique possent Romanos, ager urbesque captae Aetolos sequerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 151:1)
suadentibus namque amicis, cederent tempori et Corcyram ad Romanos abirent, statuerunt offerre se multitudini et aut eo ipso lenire iras aut pati quod casus tulisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 194:2)
postremo ultro aliquid etiam queri et castigare iniquitatem simul in se crudelitatemque ausi ita adfecerunt animos, ut omnia quae in eos decreta erant frequentes tollerent neque eo minus redeundum in societatem Philippi abnuendamque Romanorum amicitiam censerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 198:1)
ibi haud multa verba facta, cum Macedones quodcumque senatus censuisset id regem facturum esse dicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 302:1)
consulibus ambobus Italia provincia cum iis legionibus quas superiores consules habuissent, decreta, et ut quattuor legiones novas scriberent, duas urbanas, duas quae quo senatus censuisset mitterentur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 316:1)
dum Romana arma in propinquo haberent, tollere Brachyllem, principem fautorum regis, statuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 341:1)
dubitabatur enim de Corintho et Chalcide et Demetriade, quia in senatus consulto, quo missi decem legati ab urbe erant, ceterae Graeciae atque Asiae urbes haud dubie liberabantur, de iis tribus urbibus legati, quod tempora rei publicae postulassent, id e re publica fideque sua facere ac statuere iussi erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 385:1)
Romani omnia acta eius, ex quo tempore ab Syria classem solvisset, displicere senatui non dissimulabant restituique et Ptolomaeo omnes civitates quae dicionis eius fuissent aequum censebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 486:1)
nam et dissimulabat pars utraque se audisse, et L. Cornelius, cui legatio ad duos reges, Antiochum Ptolomaeumque, mandata erat, spatium modici temporis ad conveniendum Ptolomaeum petebat, ut, priusquam moveretur aliquid in nova possessione regni, praeveniret in Aegyptum, et Antiochus suam fore Aegyptum, si tum occupasset, censebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 499:1)
L. Valerius Flaccus et M. Porcius Cato consules idibus Martiis, quo die magistratum inierunt, de provinciis cum ad senatum rettulissent, patres censuerunt, quoniam in Hispania tantum glisceret bellum ut iam consulari et duce et exercitu opus esset, placere consules Hispaniam citeriorem Italiamque provincias aut comparare inter se aut sortiri;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 520:1)
cum diu disceptatum esset, utrum satis iam causae videretur, cur decerneretur bellum, an permitterent T. Quinctio, quod ad Nabim Lacedaemonium attineret, faceret, quod e re publica censeret esse, permiserunt, eam rem esse rati, quae maturata dilatave non ita magni momenti ad summam rem publicam esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 542:1)
itaque cedere tempori et fortunae statuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 567:3)
Carthaginienses responderunt quidquid aequum censuissent Romani, facturos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 585:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION