라틴어 문장 검색

cum aetas viresque, tum avita quoque gloria animum stimulabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 225:2)
multum illi terra, plurimum mari pollent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 239:6)
tantoque magis ferito quanto magis potes pollesque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 250:2)
devictis Sabinis cum in magna gloria magnisque opibus regnum Tulli ac tota res Romana esset, nuntiatum regi patribusque est in monte Albano lapidibus pluvisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 325:1)
Tullus magna gloria belli regnavit annos duos et triginta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 332:3)
qui ut regnare coepit, et avitae gloriae memor et quia proximum regnum, cetera egregium, ab una parte haud satis prosperum fuerat, aut neglectis religionibus aut prave cultis, longe antiquissimum ratus sacra publica ut ab Numa instituta erant facere, omnia ea ex commentariis regis pontificem in album relata proponere in publico iubet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 335:1)
regnavit Ancus annos quattuor et viginti, cuilibet superiorum regum belli pacisque et artibus et gloria par.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 372:1)
eo proelio praecipua equitum gloria fuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 394:1)
ceterum id quoque ad gloriam accessit quod cum illo simul iusta ac legitima regna occiderunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 494:3)
neque ambigitur quin Brutus idem qui tantum gloriae Superbo exacto rege meruit pessimo publico id facturus fuerit, si libertatis immaturae cupidine priorum regum alicui regnum extorsisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 4:1)
ibi audire iussis consul laudare fortunam collegae, quod liberata patria, in summo honore, pro re publica dimicans, matura gloria necdum se vertente in invidiam, mortem occubuisset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 72:1)
se superstitem gloriae suae ad crimen atque invidiam superesse, ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque recidisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 72:2)
cum rex simul ira infensus periculoque conterritus circumdari ignes minitabundus iuberet nisi expromeret propere quas insidiarum sibi minas per ambages iaceret, en tibi, inquit, ut sentias quam vile corpus sit iis qui magnam gloriam vident, dextramque accenso ad sacrificium foculo inicit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 133:1)
P. Valerius, omnium consensu princeps belli pacisque artibus, anno post Agrippa Menenio P. Postumio consulibus moritur, gloria ingenti, copiis familiaribus adeo exiguis ut funeri sumptus deesset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 175:1)
referentibus iam pedem ab ea parte Romanis M. Valerius Publicolae frater conspicatus ferocem iuvenem Tarquinium ostentantem se in prima exsulum acie, domestica etiam gloria accensus, ut cuius familiae decus eiecti reges erant, eiusdem interfecti forent, subdit calcaria equo et Tarquinium infesto spiculo petit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 210:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION