라틴어 문장 검색

inde tenore pari gradibus sublimia celsis ducor ad intonsi candida templa dei, signa peregrinis ubi sunt alterna columnis, Belides et stricto barbarus ense pater, quaeque viri docto veteres cepere novique pectore, lecturis inspicienda patente quaerebam fratres, exceptis scilicet illis, quos suus optaret non genuisse pater.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 134)
quosque legat versus oculo properante viator, grandibus in tituli marmore caede notis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 335)
sed vereor, ne te mea nunc fortuna retardet, postque meos casus sit tibi pectus iners, dum licuit, tua saepe mihi, tibi nostra legebam;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 711)
Caesar in hoc potuit iuris habere nihil, quilibet hanc saevo vitam mihi finiat ense, me tamen extincto fama superstes erit, dumque suis victrix omnem de montibus orbem prospiciet domitum Martia Roma, legar.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 724)
haeret et ante oculos veluti spectabile corpus astat fortunae forma legenda meae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 814)
ut genitor luctuque novo tardetur et, artus dum legit extinctos, triste moretur iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 914)
poma negat regio, nec haberet Acontius in quo scriberet hic dominae verba legenda suae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1033)
Frigora iam Zephyri minuunt, annoque peracto longior antiquis visa Maeotis hiems, inpositamque sibi qui non bene pertulit Hellen, tempora nocturnis aequa diurna facit, iam violam puerique legunt hilaresque puellae, rustica quae nullo nata serente venit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 121)
Threicio Scythicoque fere circumsonor ore, et videor Geticis scribere posse modis, crede mihi, timeo ne sint inmixta Latinis inque meis scriptis Pontica verba legas, qualemcumque igitur venia dignare libellum, sortis et excusa condicione meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1427)
- scriboque legoque, tutaque iudicio littera nostra suo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 136)
an mea Sauromatae scripta Getaeque legent?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 138)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
Ille ego qui fuerim, tenerorum lusor amorum, quem legis, ut noris, accipe posteritas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 101)
saepe suas volucres legit mihi grandior aevo, quaeque nocet serpens, quae iuvat herba.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1020)
carmina cum primum populo iuvenalia legi, barba resecta mihi bisve semelve fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1031)

SEARCH

MENU NAVIGATION