라틴어 문장 검색

tot annos esse per quos numquam cessaverint legati nunc ad imperatores Romanos nunc Romam ad senatum crimina de se deferre:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 292:1)
et cum fremitus post vocem ortus et tandem sedatus esset, Perrhaeborum inde Athamanumque legatis respondit eandem, de quibus illi agant, civitatium causam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 297:1)
causa cognita pronuntiarunt legati placere deduci praesidia Macedonum ex iis urbibus, et antiquis Macedoniae terminis regnum finiri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 301:1)
ibi legati Eumenis, si liberas esse Aenum et Maroneam velint Romani, nihil sui pudoris esse ultra dicere quam ut admoneant, re, non verbo eos liberos relinquant, nec suum munus intercipi ab alio patiantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 304:1)
habere eum praeterea decem legatorum in eam rem praeiudicium, qui cum Chersonesum Lysimachiamque dederint, Maroneam quoque atque Aenum profecto dedisse, quae ipsa propinquitate regionis velut appendices maioris muneris essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 307:1)
legati Maronitarum vocati non uno tantum loco urbis praesidium regium esse, sicut in aliis civitatibus, dixerunt, sed pluribus simul, et plenam Macedonum Maroneam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 309:1)
pro non dubio paulo ante, si diis placet, legati Eumenis sumebant, quae Antiochi fuerunt Eumenem aequius esse quam me habere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 318:1)
Eumenes tamquam ad Antiochum spoliandum me venit et, si diis placet, decem legatorum decretum calumniae impudentissimae praetendit, quo maxime et refelli et coargui potest.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 324:2)
movit aliquantum oratio regis legatos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 329:1)
si decem legatorum decreto Eumeni datae civitates eae essent, nihil se mutare;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 329:3)
ibi postquam laborare aciem Calpurnius praetor vidit, T. Quinctilium Varum et L. Iuventium Talnam legatos ad singulas legiones adhortandas propere mittit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 356:1)
Sempronius, qui ad disceptandum inter Philippum et Eumenem reges Thessalorumque civitates missi erant, legationem renuntiassent, regum quoque eorum civitatiumque legatos in senatum introduxerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 388:2)
eadem utrimque iterata, quae dicta apud legatos in Graecia erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 390:1)
de qua re querente graviter Q. Caecilio et simul Lacedaemoniis deplorantibus moenia diruta, abductam plebem in Achaiam et venumdatam, ademptas, quibus ad diem civitas stetisset, Lycurgi leges, Achaei maxime concilii negati crimen excusabant recitando legem, quae nisi belli pacisve causa, et cum legati ab senatu cum litteris aut scriptis mandatis venirent, vetaret indici concilium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 393:1)
ea ne postea excusatio esset, ostendit senatus curae iis esse debere, ut legatis Romanis semper adeundi concilium gentis potestas fieret, quem ad modum et illis quotiens vellent senatus daretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 395:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION