라틴어 문장 검색

Hinc enim quattuor elementorum multitudo mutuata est, hinc temporum vices, hinc motus astrorum caelicque conversio.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De substantia numeri 1:3)
Post haec igitur tempus est, ut expediamus nunc quiddam nimis utile in Platonica quodam disputatione, quae in Timaei cosmopoeia haud facili cuiquam vel penetrabili ratione versatur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quod superficies una tantum in proportionalitatibus medietate iungantur, solidi vero numeri duabus medietatibus in medio collocatis 1:1)
Paene caput tristis merserat hora meum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 18:1)
Quid ueris placidas temperet horas
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 18:1)
Sed medicinae, inquit, tempus est quam querelae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:1)
Cum acerbae famis tempore grauis atque inexplicabilis indicta coemptio profligatura inopia Campaniam prouinciam uideretur, certamen aduersum praefectum praetorii communis commodi ratione suscepi, rege cognoscente contendi et ne coemptio exigeretur euici.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:4)
Et qui primae tempore noctis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 10:1)
Agiles nocti diuidis horas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 17:1)
Signat tempora propriis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 16:1)
Sed quoniam firmioribus remediis nondum tempus est, et eam mentium constat esse naturam ut quotiens abiecerint ueras, falsis opinionibus induantur, ex quibus orta perturbationum caligo uerum illum confundit intuitum, hanc paulisper lenibus mediocribusque fomentis attenuare temptabo, ut dimotis fallacium affectionum tenebris splendorem uerae lucis possis agnoscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:39)
Sed tempus est haurire te aliquid ac degustare molle atque iucundum, quod ad interiora transmissum ualidioribus haustibus uiam fecerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:10)
Uisatur una stratus ac felix hora.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, II 9:1)
Ullamne humanis rebus inesse constantiam reris, cum ipsum saepe hominem uelox hora dissoluat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:24)
nondum est ad unum omnes exosa fortuna nec tibi nimium ualida tempestas incubuit quando tenaces haerent ancorae quae nec praesentis solamen nec futuri spem temporis abesse patiantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:15)
In mores tempora priscos!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION