라틴어 문장 검색

itaque non defuerunt, qui Ciceronis illam pro Cluentio partitionem improbarent, qua se dicturum esse promisit primum, neminem maioribus criminibus, gravioribus testibus, in iudicium vocatum quam Oppianicum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 261:1)
postremo, iudicium pecunia temptatum non a Cluentio, sed contra Cluentium;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 261:3)
iudiciis ad ipsam causam pertinentibus, unde etiam nomen ductum est, qualia in Oppianicum facta dicuntur et a senatu adversus Milonem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 12:3)
quorum si nihil erit, licet tamen dicere multos iudiciorum casus ad inique pronuntiandum valere ideoque damnatum Rutilium, absolutos Clodium atque Catilinam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 14:4)
et quoniam duo genera sunt testium, aut voluntariorum aut eorum, quibus in iudiciis publicis lege denuntiari solet, quorum altero pars utraque utitur, alterum accusatoribus tantum concessum est, separemus officium dantis testes et refellentis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 40:1)
nam si habet testem cupidum laedendi, cavere debet hoc ipsum, ne cupiditas eius appareat, nec statim de eo, quod in iudicium venit, rogare, sed aliquo circuitu ad id pervenire, ut illi, quod maxime dicere voluit,videatur expressum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 47:1)
tenendus etiam diutius, ut omnia ac plura quam res desiderat pro reo dicendo suspectus iudici fiat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 50:2)
argumenta vero reperiuntur aut in quaestionibus, quae etiam separatae a complexu rerum personarumque spectari per se possint, aut in ipsa causa, cum invenitur aliquid in ea non ex communi ratione ductum, sed eius iudicii, de quo cognoscitur, proprium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 75:1)
quorum utrorumque ratio et in consiliis quidem et in illo demonstrativo genere versatur, sed in iudiciis frequentissima est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 137:2)
haec et in deliberando intuemur, et in iudiciis ad duas res solemus referre, an voluerit quis, an potuerit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 144:2)
Cicero pro Cluentio Publium Popilium et tiberium Guttam dicit non iudicii corrupti sed ambitus esse damnatos.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 202:1)
in eo, quod in iudicium deduci potest, nihil valere ius belli nec armis erepta nisi armis posse retineri;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 208:4)
nempe in ea quae primum iudicium de capite vidit M. Horatii, fortissimi viri, qui nondum libera civitate tamen populi Romani comitiis est, cum sua mann esse fateretur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 232:3)
solent tamen fallere species, ideoque adhibendum est iis iudicium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 246:3)
haec secuti Graecos, a quibus κρίσεισ dicuntur, iudicia aut indicationes vocant, non de quibus ex causa dicta sententia est (nam ea quidem in exemplorum locum cedunt), sed si quid ita visum gentibus, populis, sapientibus viris, claris civibus, illustribus poetis referri potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 256:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION