라틴어 문장 검색

Non potest habere quisquam bonae ac fidae voluntatis ministros, quibus in tormentis ut eculeo et ferramentis ad mortem paratis utitur, quibus non aliter quam bestiis homines obiectat, omnibus reis aerumnosior ac sollicitior, ut qui homines deosque testes facinorum ac vindices timeat, eo perductus, ut non liceat illi mutare mores.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 80:1)
qui, ubi circumspexit, quaeque fecit quaeque facturus est, et conscientiam suam plenam sceleribus ac tormentis adaperuit, saepe mortem timet, saepius optat, invisior sibi quam servientibus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 81:3)
Nisi magnae et multae iniuriae patientiam evicerunt, nisi plus est, quod timet, quam quod damnat, non accedit ad decretorium stilum;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 86:4)
" Pusillo animo timuit, ne videretur locum spei suae aperire velle filii damnatione.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 94:2)
voluptates ipsae timentur;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 148:4)
dabit manum naufrago, exuli hospitium, egenti stipem, non hanc contumeliosam, quam pars maior horum, qui misericordes videri volunt, abicit et fastidit, quos adiuvat, contingique ab iis timet, sed ut homo homini ex communi dabit ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 26:3)
praeterea timebam, ne a me victa fortuna aliquem meorum vincere L Itaque utcumque conabar manu super plagam meam imposita ad obliganda vulnera vestra reptare.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 2:5)
hoc quod aliquando concupiscunt, semper timent.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 85:4)
Si huic illa simplex admirandis virtutibus contigisset antiquitas, quanto ingeniorum certamine celebraretur uxor, quae, oblita imbecillitatis, ob- lita metuendi etiam firmissimis maris, caput suum periculis pro sepultura obiecit et, dum cogitat de viri funere, nihil de suo timuit !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 136:2)
Luget Polybius, et in uno fratre quid de reliquis possit metuere admonitus etiam de ipsis doloris sui solaciis timet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 19:2)
Nam si nullus defunctis sensus superest, evasit omnia frater meus vitae incommoda et in eum restitutus est locum, in quo fuerat antequam nasceretur, et expers omnis mali nihil timet, nihil cupit, nihil patitur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 48:2)
Cum cogitaveris multa esse, quae perdidit, cogita plura esse, quae non timet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 50:2)
nam ut nihil de tempore futuro timeatur, ipsa tamen magnae felicitatis tutela sollicita est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 51:8)
In hoc profundum inquietumque proiecti mare, alternis aestibus reciprocum et modo allevans nos subitis incrementis, modo maioribus damnis deferens assidueque iactans, numquam stabili consistimus loco, pendemus et fluctuamur et alter in alterum illidimur et aliquando naufragium facimus, semper timemus;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 52:2)
Ingratus est, qui iniuriam vocat finem voluptatis, stultus, qui nullum fructum esse putat bonorum nisi praesentium, qui non et in praeteritis adquiescit et ea iudicat certiora, quae abierunt, quia de illis ne desinant non est timendum.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 58:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION