라틴어 문장 검색

deinde, quo plus virium in senatu frequentia etiam ordinis faceret, caedibus regis deminutum patrum numerum primoribus equestris gradus lectis ad trecentorum summam explevit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 11:1)
traditumque inde fertur ut in senatum vocarentur qui patres quique conscripti essent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 12:1)
conscriptos, videlicet novum senatum, appellabant lectos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 12:2)
Lucretius, maior aetate ac dignitate, socer praeterea ipsius, agere varie rogando alternis suadendoque coepit, ut vinci se consensu civitatis pateretur, timens consul ne postmodum privato sibi eadem illa cum bonorum amissione additaque alia insuper ignominia acciderent, abdicavit se consulatu rebusque suis omnibus Lavinium translatis civitate cessit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 22:3)
Brutus ex senatus consulto ad populum tulit ut omnes Tarquiniae gentis exsules essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 24:1)
eorum verba postquam in senatu audita sunt, per aliquot dies ea consultatio tenuit, ne non reddita belli causa, reddita belli materia et adiumentum essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 30:2)
interim cum in senatu vicisset sententia quae censebat reddenda bona, eamque ipsam causam morae in urbe haberent legati, quod spatium ad vehicula comparanda a consulibus sumpsissent quibus regum asportarent res, omne id tempus cum coniuratis consultando absumunt, evincuntque instando ut litterae sibi ad Tarquinios darentur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 36:1)
direptis bonis regum damnati proditores sumptumque supplicium, conspectius eo quod poenae capiendae ministerium patri de liberis consulatus imposuit, et qui spectator erat amovendus, eum ipsum fortuna exactorem supplicii dedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 46:1)
illos eo potissimum anno patriam liberatam, patrem liberatorem, consulatum ortum ex domo Iunia, patres, plebem, quidquid deorum hominumque Romanorum esset, induxisse in animum ut superbo quondam regi, tum infesto exsuli proderent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 48:1)
credo quia nulla gesta res insignem fecerit consulatum memoriam intercidisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 82:3)
non unquam alias ante tantus terror senatum invasit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 92:1)
multa igitur blandimenta plebi per id tempus ab senatu data.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 93:1)
itaque haec indulgentia patrum asperis, postmodum rebus in obsidione ac fame adeo concordem civitatem tenuit ut regium nomen non summi magis quam infimi horrerent, nec quisquam unus malis artibus postea tam popularis esset quam tum bene imperando universus senatus fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 94:1)
dein metuens ne, si consulum iniussu et ignaris omnibus iret, forte deprehensus a custodibus Romanis retraheretur ut transfuga, fortuna tum urbis crimen adfirmante, senatum adit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 125:1)
quibus cum responsum esset missurum ad regem senatum legatos, missi confestim honoratissimus quisque e patribus:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 161:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION