라틴어 문장 검색

non summam cutem rupit, pectus et viscera ipsa divisit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 13:2)
Nonne furor et ultimus mentium error est, eum tam exiguum capias, cupere multum ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 68:7)
si ultimum diem non quasi poenam, sed quasi naturae legem aspicis, ex quo pectore metum mortis eieceris, in id nullius rei timor audebit intrare ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 92:5)
Nulli horum patebit pectus tuum ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 120:2)
nihil tam magnum, nihil tam recens in cuiusquam pectore furit, quod non circumfusus ille permulceat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 125:2)
Maximum adhuc solacium tuum tacueram, sororem tuam, illud fidelissimum tibi pectus, in quod omnes curae tuae pro indiviso transferuntur, illum animum omnibus nobis maternum.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 132:1)
Quis iste furor est pro eo me numquam dolere desinere, qui numquam doliturus est ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 48:3)
Patere illum generi humano iam diu aegro et affecto mederi, patere quicquid prioris principis furor concussit in suum locum restituere ac reponere !
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 77:2)
Tamen tot tantosque luctus cepit rerum omnium capacissimum eius pectus victorque divus Augustus non gentium tantummodo externarum, sed etiam dolorum fuit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 90:2)
Fluant lacrimae, sed eaedem et desinant, trahantur ex imo gemitus pectore, sed idem et finiantur ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 113:4)
Legitur, floret, in manus hominum, in pectora receptus vetustatem nullam timet;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 5:2)
ingerantur lacerato pectori manus et in ipsam faciem impetus fiat atque omni se genere saevitiae profecturus maeror exerceat.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 34:3)
Moderandum est itaque vobis maxime, quae immoderate fertis, et in multos dolores humani pectoris vis dispensanda.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 59:4)
post haec exilium (non fuit innocentior filius tuus quam Rutilius), carcerem (non fuit sapientior quam Socrates), voluntario vulnere transfixum pectus (non fuit sanctior quam Cato). Cum ista perspexeris, scies optime cum is agi, quos natura, quia illos hoc manebat vitae stipendium, cito in tutum recepit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 132:2)
Hunc affectum adversus omnis habet sapiens, quem adversus aegros suos medicus, quorum nec obscena, si remedio egent, contrectare nec reliquias et effusa intueri dedignatur nec per furorem saevientium excipere convicia.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 67:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION