도구

도구

라틴어 문장 검색

sed grandes patinae tuccetaque crassa adnuere his superos vetuere Iovemque morantur.
(페르시우스, 풍자, satire 240)
Quod | si non adnuissetis de hac medicina quam peto, iam parata erat in crastinum turba, quae et iniuriam meam vindicaret et dignitatem:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:5)
Ita tutelam huius loci habeam propitiam, ut ego si secundum illum discumberem, iam illi balatum duxis sem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:4)
Occuponem propitium.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 58:29)
Inter haec tres pueri candidas succincti tunicas intraverunt, quorum duo Lares bullatos super mensam posuerunt, unus pateram vini circumferens dii propitii clamabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 60:12)
Ita genium meum propitium habeam, curabo, domata sit Cassandra caligaria.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:28)
superest ut promissis deus adnuat tandemque me hac sollicitudine exsolvat;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 22 11:2)
' Cum ille adnuisset, 'Cur ergo revocabas?
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 12:4)
Quo magis quosdam e numero nostro improbavi, qui modo ad Celsum modo ad Nepotem, prout hic vel ille diceret, cupiditate audiendi cursitabant, et nunc quasi stimularent et accenderent, nunc quasi reconciliarent ac recomponerent, frequentius singulis, ambobus interdum propitium Caesarem ut in ludicro aliquo precabantur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 5 5:2)
Ac primum conspicuus forma omnes sermones malignorum et puer et iuvenis evasit, intra quartum et vicensimum annum maritus, et si deus adnuisset pater.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 24 3:1)
inceptis adnue, diva, meis Daque novae mentem dominae!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 247)
Adnuit et motu signa secunda dedit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 249)
adnuite o!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 823)
nam minus et minus est facies in imagine tristis, visaque sunt dictis adnuere ora meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 832)
at nisi peccassem, nisi me mea Musa fugasset, quod legi, tua vox exhibuisset opus, utque fui solitus, sedissem forsitan unus de centum iudex in tua verba viris, maior et implesset praecordia nostra voluptas, cum traherer dictis adnueremque tuis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 510)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION