-
itque per Aonios alte mucrone corusco suspensam ostentans galeam et clamore superbit:
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권242)
-
Illam diva ferox etiamnum in limine sacro expositam et gelidas verrentem crinibus aras linquit, et in mediis frondentem Maenalon astris exsuperat saltu gressumque ad moenia Cadmi destinat, interior caeli qua semita lueet dis tantum, et cunctas iuxta videt ardua terras, iamque fere medium Parnassi frondea praeter colla tenebat iter, cum fratrem in nube corusca aspicit haud solito visu:
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권280)
-
"sed nunc certa fides, modo me sub nocte silenti ipse, ipse adsurgens iterum tellure soluta, qualis erat - solos infecerat umbra iugales - , Amphiaraus adit:"
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권73)
-
"pars sublime genus, pars facta suorum, pars sua, sortem alii clamant, sortem undique poscunt, gaudet in adversis animoque adsurgit Adrastus."
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권87)
-
iam taedet inanes exhaurire minas, hostemque adsurgere mallet.
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권122)
-
sic ait, insignemque animam mucrone corusco dedignantem artus pridem maestamque teneri arripit atque uno quaesitam vulnere rumpit, sanguine tunc spargit turres et moenia lustrat, seque super medias acies, nondum ense remisso, iecit et in saevos cadere est conatus Achivos.
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권347)
-
tanto violentior ille - sentit enim - maiore salo quassatque trahitque molem aegram, nexus donec celer alveus omnis abscidit et cursu victor respirat aperto, utque petita diu celsus fastigia supra eminuit trepidamque adsurgens desuper urbem vidit et ingenti Thebas exterruit umbra, increpat attonitos:
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권393)
-
ut adsiduo iactatis aequore tellus prima labat, sic attoniti nil comminus ire mirantur fusasque putant adsurgere turmas, sic ubi perspicuae scandentem limina turris Idaliae volucres fulvum aspexere draconem, intus agunt natos et feta cubilia vallant unguibus imbellesque citant ad proelia pinnas;
- (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권5)
-
Procurate, inquit, ut ipse prior cum suis ad locum synodi adueniat, et, si uobis adpropinquantibus adsurrexerit, scientes, quia famulus Christi est, obtemperanter illum audite;
- (베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 1:14)
-
sin autem uos spreuerit, nec coram uobis adsurgere uoluerit, cum sitis numero plures, et ipse spernatur a uobis.
- (베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 1:15)
-
conferentes ad inuicem, quia si modo nobis adsurgere noluit, quanto magis, si ei subdi coeperimus, iam nos pro nihilo contemnet.
- (베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 1:25)
-
Namque inter plura continentiae, humilitatis, doctrinae, orationum, uoluntariae paupertatis, et ceterarum uirtutum merita, in tantum erat timori Domini subditus, in tantum nouissimorum suorum in omnibus operibus suis memor, ut, sicut mihi frater quidam de his, qui me in scripturis erudiebant, et erat in monasterio ac magisterio illius educatus, uocabulo Trumberct, referre solebat, si forte legente eo uel aliud quid agente, repente flatus uenti maior adsurgeret, continuo misericordiam Domini inuocaret, et eam generi humano propitiari rogaret.
- (베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 2:21)
-
At si procella fortior aut nimbus perurgeret, uel etiam corusci ac tonitrua terras et aera terrerent, tunc ueniens ad ecclesiam sollicitus orationibus ac psalmis, donec serenitas aeris rediret, fixa mente uacaret.
- (베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 3:2)
-
multis enim emanabat indiciis neque fratrem Volsci ex quo semel fuerit aeger unquam non modo visum in publico sed ne adsurrexisse quidem ex morbo, multorumque tabe mortuum, nec iis temporibus in quae testis crimen coniecisset Caesonem Romae visum, adfirmantibus qui una meruerant secum eum frequentem ad signa sine ullo commeatu fuisse.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 259:3)
-
adsurgentem ibi regem umbone resupinat repetitumque saepius cuspide ad terram adfixit.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 207:1)
