라틴어 문장 검색

Deinde blanditus est ipse, ut procederem longius.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 46 1:1)
" Tunc ergo te scito esse conpositum, cum ad te nullus clamor pertinebit, cum te nulla vox tibi excutiet, non si blandietur, non si minabitur, non si inani sono vana circumstrepet."
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 14:2)
Peculium suum, quod conparaverunt ventre fraudato, pro capite numerant;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 4:4)
adeo blanditur et molliter labitur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 114 15:8)
at cum sibi iniecerat manum et se blandienti otio abduxerat, tantis uiribus incumbebat in studium, ut non tantum nihil perdidisse, sed multum adquisisse desidia uideretur.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., chapter pr 14:4)
fragilis et caduca felicitas est, et omnis blandientis fortunae speciosus cum periculo nitor:
(세네카, Controversiae, book 2, Diues tres filios abdicauit. petit a paupere unicum filium in adoptionem. pauper dare uult; nolentem ire abdicat. 1:11)
Prodite tenui fronte in omne lenocinium conposita, paulo obscurius quam posita ueste nudae, exquisito in omnes facetias sermone, tantum non ultro blandientes, ut quisquis uiderit non metuat accedere:
(세네카, Controversiae, book 2, Quidam cum haberet formosam uxorem, peregre profectus est. in uiciniam mulieris peregrinus mercator commigrauit; ter illam appellauit de stupro adiectis pretiis; negauit illa. decessit mercator, testamento heredem omnibus bonis reliquit formosam et adiecit 4:1)
illic iudici blandiuntur, hic inperant;
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., chapter pr 5:4)
mendacio sibi blandiuntur et tam libenter se fallunt quam si una fata decipiant.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 62:5)
fiet enim formidolosus et contumax, nisi eum blandiente tactu permulseris.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 101:3)
Alii itaque molliter agant et blandiantur ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 6:4)
saepe adulatio, dum blanditur, offendit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 153:3)
Erat certe amicus noster vir bonus, sed irae paratioris, cui non magis tutum erat blandiri quam male dicere.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 52:1)
Difficiles quoque et indomiti natura blandientem ferent.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 53:3)
" Ne forte inepta spe tibi blandiaris, duci te iussi," "Gratias," inquit, " ago, optime princeps."
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 125:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION