라틴어 문장 검색

Protinus inrupit venae peioris in aevum omne nefas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 17:3)
Deficit ars animique cadunt, totidemque videntur, quot veniunt fluctus, ruere atque inrumpere mortes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 61:1)
Ille quidem potuit portas inrumpere apertas, sed nos obstitimus, quamvis coniunctior illo nemo mihi est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 48:6)
nolumus assiduis animum tabescere curis, quae tamen inrumpunt quoque vetantur eunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 145)
mox ipse templum cogitans inrumpere et dissipare sancta sanctorum studens armis profanus praeparabat inpiis altaris aram funditus pessum dare foresque et ipsas in ruinam solvere.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.117)
inrumpit altum limen et praeconibus stupore mutis ipse tortorem trahit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.124)
At trepida, et coeptis immanibus effera Dido, sanguineam volvens aciem, maculisque trementis interfusa genas, et pallida morte futura, interiora domus inrumpit limina, et altos conscendit furibunda rogos, ensemque recludit Dardanium, non hos quaesitum munus in usus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 26:11)
Inrumpunt thalamo;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 20:21)
inrumpunt aditus Rutuli ut videre patentis continuo Quercens et pulcher Aquiculus armis et praeceps animi Tmarus et Mavortius Haemon agminibus totis:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 24:4)
ast alios secum includit recipitque ruentis, demens, qui Rutulum in medio non agmine regem viderit inrumpentem ultroque incluserit urbi, immanem veluti pecora inter inertia tigrim Continuo nova lux oculis effulsit, et arma horrendum sonuere;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 26:4)
Qui cursu portas primi inrupere patentis, hos inimica super mixto premit agmine turba;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 31:5)
nam et illi declamare modo et scientiam declamandi ac facultatem tradere officii sui ducunt, idque intra deliberativas iudicialesque materias (nam cetera ut professione sua minora despiciunt), et hi non satis credunt excepisse, quae relicta erant, (quo nomine gratia quoque iis habenda est), sed ad prosopopoeas usque ac suasorias, in quibus onus dicendi vel maximum est, irrumpunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 3:1)
quanta deinceps in dividendo prudentia, quam subtilis et crebra argumentatio, quibus viribus inspiret, qua iucunditate permulceat, quanta in maledictis asperitas, in iocis urbanitas, ut denique dominetur in adfectibus atque in pectora irrumpat iudicum similem iis, quae dicit, efficiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 95:2)
erunt enim quaedam remotae ab adfectibus, qui ut non ubique habent locum, ita quocunque irruperunt, plurimum valent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 66:5)
quod cum sit factum iis quoque temporibus, quibus omnis ad utilitatem potius quam ad ostentationem componebatur oratio, et erant adhuc severiora iudicia, quanto nunc faciendum magis, cum in ipsa capitis aut fortunarum pericula inrupit voluptas?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 211:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION