라틴어 문장 검색

collata ea pecunia a cognatis amicisque et clientibus est L. Scipioni ut, si acciperet eam, locupletior aliquanto esset quam ante calamitatem fuerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 766:1)
res omnes extemplo translatae et familia arcessita, et Aebutius migrare ad consulis clientem iussus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 144:1)
clientem eius libertinum parietem in Sacra via adversus aedes publicas demoliri iusserant, quod publico inaedificatus esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 174:1)
eum etiam hominem in senatu dare operam aut clientibus, ibi labore delassatum noctem totam stertere:
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 5, scene 223)
Pol is quidem huius est cliens.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 2, scene 2128)
clientes sibi omnes volunt esse multos:
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 22)
si est pauper atque haud malus, nequam habetur, sin dives malust, is cliens frugi habetur.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 25)
sicut me hodie nimis sollicitum cliens quidam habuit, neque quod volui agere aut quicum licitumst, ita med attinuit, ita detinuit.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 29)
hunc senem para [me] clientem;
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 5, scene 482)
Pluma haud interest, patronus an cliens probior siet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 2, scene 1165)
Nil moror mi istius modi clientis.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 3, scene 2112)
Adversus cognatos pro cliente testatur, testimonium adversus clientem nemo dicit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIII 5:4)
si enim clientes quasi colentes sunt, patroni quasi patres, tantundem est clientem, quantum filium fallere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 6094)
aut fraus innexa clienti ex lege XII tabularum venit, in quibus scriptum est patronus si clienti fraudem fecerit, sacer esto:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 6093)
Sic consules, clarissimos viros, hostibus confirmandae fidei publicae causa dedidit, sic clientem in fidem acceptum cariorem haberi quam propinquos tuendumque esse contra cognatos censuit, neque peius ullum facinus existimatum est quam si cui clientem divisui habuisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 41:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION