라틴어 문장 검색

Nam si ex falsis verum quodammodo concluditur, hoc est per accidens, in quantum illud verum inportatur per voces illationis;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:39)
"Conclusit ora leonum, et non nocuerunt michi:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 1:2)
ex quo etiam sequeretur illa dependentia quam concludere volunt. 20.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:54)
et similiter verum concludunt cum inferunt ex hiis omnes homines esse reducendos ad unum metrum in suo genere.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:12)
Neasillabum vero, quia triplicatum trisillabum videbatur, vel nunquam in honore fuit vel propter fastidium absolevit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 76:3)
at tu conclusas hircinis follibus aurasusque laborantis, dum ferrum molliat ignis, ut mavis, imitare.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장12)
neque enim concludere versum dixeris esse satis neque, siqui scribat uti nossermoni propiora, putes hunc esse poetam.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장25)
suave locus voci resonat conclusus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장41)
Quin potius, si rei condicio pateretur, sub uno litterulae apice nomine indiviso concluderem vestris quoque ita me litteris pro vocantibus, ut et in uno tres et in tribus unum putarem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 1:2)
Igitur, ut concludam, si perfectus es, cur bona paterna desideras?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 6:29)
Propterea et Abraham iam senex Cetturae copulatur et Iacob mandragoris redimitur et conclusam vulvam in ecclesiae figuram Rachel pulchra conqueritur.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:13)
"Hortus conclusus soror mea sponsa;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 19:8)
"hortus conclusus, fons signatus."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 19:9)
Ne a me quaeras pueriles declamationes, sententiarum flosculos, verborum lenocinia et per fines capitum singulorum acuta quaedam breviterque conclusa, quae plausus et clamores excitent audientum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 4:2)
non erit hac facie miserabilior Crepereius Pollio, qui triplicem usuram praestare paratus circumit et fatuos non invenit, unde repente tot rugae?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX3)

SEARCH

MENU NAVIGATION