도구

도구

라틴어 문장 검색

ubi dum opperitur Amynandrum atque Aetolos, Philippum Megalopolitanum cum duobus milibus hominum ad legenda ossa Macedonum circa Cynoscephalas, ubi debellatum erat cum Philippo, misit, sive ab ipso, quaerente sibi commendationem ad Macedonum gentem et invidiam regi, quod insepultos milites reliquisset, monitus, sive ab insita regibus vanitate ad consilium specie amplum, re inane animo adiecto.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 95:1)
Acilius consul ab Thermopylis Heracleam ad Aetolos praemisit ut saltem, experti regiam vanitatem, resipiscerent traditaque Heraclea cogitarent de petenda ab senatu seu furoris sui seu erroris venia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 266:1)
Romanis Gallici tumultus assueti, etiam vanitates notae sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 206:2)
ibi cum consedisset, sedeo inquit miserrimus pater iudex inter duos filios, accusatorem parricidii et reum, aut conficti aut admissi criminis labem apud meos inventurus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 83:1)
"exsequamur tamen quocumque modo conficti ordinem criminis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 157:1)
nihil volgatae opinioni degressi inde detraxerunt, magis credo, ne vanitas itineris ludibrio esset, quam quod diversa inter se maria montesque et amnes ex uno loco conspici potuerint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 261:1)
Gentium ab senatu ne crederent confictis criminibus in se quae inimici detulissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 501:1)
neque enim omnes tam firmi et constantis animi contra adversum rumorem esse possunt, quam Q. Fabius fuit qui suum imperium minui per vanitatem populi maluit quam secunda fama male rem publicam gerere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 265:2)
non eos tantum, qui se propalam per vanitatem iactassent tamquam hospites et amicos Persei, sed multo plures alios ex occulto favisse regi, qui per speciem tuendae libertatis in conciliis adversus Romanos omnia instruxissent, nec aliter eas mansuras in fide gentes, nisi fractis animis adversarum partium aleretur confirmareturque auctoritas eorum qui nihil praeter imperium Romanorum spectarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 372:1)
hisce autem inter sese hunc confinxerunt dolum, quo pacto hic servos suom erum hinc amittat domum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, PROLOGVS26)
sed inscientes sua sibi fallacia ita compararunt et confinxerunt dolum itaque hi commenti, de sua sententia ut in servitute hic ad suom maneat patrem:
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, PROLOGVS32)
"amice, nisi molestum est, et tumescentes nomine meo consulere dignare, utrumnam ille delator aut index, qui satiram me scripsisse confinxit, et perscripsisse confinxerit;"
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 8:22)
neque quis nos vanitatis arguat, antequam exitum rei audiat, quae ad exuendam omnem vanitatem spectat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 233:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION