도구

도구

라틴어 문장 검색

equidem miles nihil umquam dicam de imperatore meo, cui praesertim gratias sciam ab senatu actas quod non desperaverit de re publica, cui post fugam ab Cannis per omnes annos prorogatum imperium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 75:2)
necopinato pavore ac tumultu non esse desperandum aliquam partem urbis occupari posse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 96:1)
sed ut familiaris paene orbitas ac solitudo frangit animum, ita publica cum fortuna tum virtus desperare de summa rerum prohibet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 587:1)
omnia circumspectantes consilia nihil reliqui habebant praeter non tutissimum a malis consiliis receptum, ut imperatoris vel iustae irae vel non desperandae clementiae sese committerent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 382:1)
rex circumvectus paludes per vias inviaque trepida fuga in castra tandem, iam desperantibus plerisque incolumem evasurum, pervenit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 425:1)
Philippus nullus usquam, nec nuntius ab eo per aliquot horas veniebat, et iam desperantibus venturum repente apparuerunt naves.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 453:2)
si situlam cepero, numquam edepol tu mihi divini creduis post hunc diem, ni ego illi puteo, si occepso, animam omnem intertraxero.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 2, scene 256)
Sed videlicet victoriam desperantibus Pompei liberis, Gnaeum proelio profugum, crure saucium, deserta et avia petentem Caesonius apud Lauronem oppidum consecutus, pugnantem - adeo nondum desperabat - interfecit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 86:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION