라틴어 문장 검색

et huic contraria saepe percursio est et plus ad intellegendum, quam dixeris, significatio et distincte concisa brevitas et extenuatio et huic adiuncta inlusio a praeceptis Caesaris non abhorrens;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 202:4)
Omnis autem hos motus subsequi debet gestus, non hic verba exprimens scaenicus, sed universam rem et sententiam non demonstratione, sed significatione declarans, laterum inflexione hac forti ac virili, non ab scaena et histrionibus, sed ab armis aut etiam a palaestra;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 220:1)
nam haec est una pars corporis, quae, quot animi motus sunt, tot significationes [et commutationes] possit efficere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 221:4)
nam quae motu animi et perturbatione facta sine ratione sunt, ea defensiones contra crimen legitimis iudiciis non habent, in liberis disceptationibus habere possunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 12장 3:1)
Reliquum autem genus causarum aut in provisione posteri temporis aut in praeteriti disceptatione versatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 2:7)
ex rationis autem et ex firmamenti conflictione et quasi concursu quaestio quaedam exoritur, quam disceptationem voco;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:1)
Rationum et firmamentorum contentio adducit in angustum disceptationem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:10)
Ita- que in his causis eadem et prima quaestio et disceptatio extrema est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:13)
exsistet illa disceptatio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 2:7)
Ne sceleratissimum quidem civem sine iudicio iure ullo necare potuisti, oritur illa disceptatio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 3:4)
Ita disceptationes eae, quae in his controversiis oriuntur, quae sunt certis personis ac temporibus notatae, fiunt rursus infinitae detractis personis et tempori- bus et rursum ad consultationum formam rationemque revocantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 3:6)
cum autem aut plura significantur scripto propter verbi aut verborum ambiguitatem, ut liceat ei qui contra dicat eo trahere significationem scripti, quo expediat ac velit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:1)
aut, si ambigue scriptum non sit, vel a verbis voluntatem et sententiam scriptoris abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione exsistit, ut in ambiguis disceptetur quid maxime significetur, in scripti sententiaeque contentione utrum potius iudex sequatur, in contrariis scriptis utrum magis comprobandum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:2)
Disceptatio autem cum est constituta, propositum esse debet oratori, quo omnes argumentationes repetitae ex in- veniendi locis coiciantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 3:1)
C. Illud equidem quod iam unum restare video, quale sit, cum disceptatio versatur in scriptis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION