도구

도구

라틴어 문장 검색

quod mens sua sponte divinat, idem subicit ratio haud fallax.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 598:1)
legatus ad ea quae interrogatus erat respondit neque se neque quemquam alium divinare posse quid in animo Celtiberi haberent aut porro habituri essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 423:1)
divinat etiam quae futura fuerint, si Philippus vixisset, quid ita Perseus regni heres sit, quid parent Macedones, quid cogitent Romani.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 284:1)
Quia me amat, propterea Venus fecit eam ut divinaret.
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 4, scene 6100)
Cum enim antecedens possibile est, et consequens, quia ex possibili non sequitur impossibile, cum si constet impossibile esse, ex eo impossibile sequitur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 14:13)
Denique illud quod ex philosophorum traditione objicitur, quod cum antecedens possibile sit, et consequens etiam impossibile esse, ex quo impossibile sequitur, nil officit quemadmodum in praecedenti libro diximus, si regularum suarum documenta naturis creaturarum intelligimus fuisse contenta.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 19:1)
Ego enim sic existimo, si sint ea genera divinandi vera, de quibus accepimus quaeque colimus, esse deos, vicissimque, si di sint, esse qui divinent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 14:4)
ego enim sic existimo, si sint ea genera divinandi vera, de quibus accepimus quaeque colimus, esse deos, vicissimque, si di sint, esse qui divinent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 14:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION