라틴어 문장 검색

Postremo speculis in aqua splendoreque in omni quae cumque apparent nobis simulacra, necessest, quandoquidem simili specie sunt praedita rerum, exin imaginibus missis consistere eorum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 4:3)
qua propter simulacra pari ratione necessest inmemorabile per spatium transcurrere posse temporis in puncto, primum quod parvola causa est procul a tergo quae provehat atque propellat, quod super est, ubi tam volucri levitate ferantur, deinde quod usque adeo textura praedita rara mittuntur, facile ut quasvis penetrare queant res et quasi permanare per aëris intervallum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 7:6)
Quin etiam quae cumque latuscula sunt speculorum adsimili lateris flexura praedita nostri, dextera ea propter nobis simulacra remittunt, aut quia de speculo in speculum transfertur imago, inde ad nos elisa bis advolat, aut etiam quod circum agitur, cum venit, imago propterea quod flexa figura docet speculi convertier ad nos.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 12:4)
haud igitur constant divino praedita sensu, quandoquidem nequeunt vitaliter esse animata.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 4:8)
tanta stat praedita culpa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:2)
Quod superest, [quali] natura praedita constent fulmina, declarant ictus et inusta vaporis signa notaeque gravis halantis sulpuris auras;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 8:1)
Nunc age, Averna tibi quae sint loca cumque lacusque, expediam, quali natura praedita constent.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 24:1)
Huc accedit uti non omnia, quae iaciuntur corpora cumque ab rebus, eodem praedita sensu atque eodem pacto rebus sint omnibus apta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 31:1)
multa foramina cum variis sint reddita rebus, dissimili inter se natura praedita debent esse et habere suam naturam quaeque viasque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 32:2)
Nec mihi vitio vertas, si res quas ex lectione varia mutuabor ipsis saepe verbis quibus ab ipsis auctoribus enarratae sunt explicabo, quia praesens opus non eloquentiae ostentationem sed noscendorum congeriem pollicetur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 4:1)
In Galbam eloquentia clarum, sed quem habitus, ut supra dixi, corporis destruebat, M. Lollii vox circumferebatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 3:1)
Et certe satis constat contendere eum cum ipso histrione solitum, utrum ille saepius eandem sententiam variis gestibus efficeret an ipse per eloquentiae copiam sermone diverso pronuntiaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 12:2)
Quae res ad hanc artis suae fiduciam Roscium abstraxit, ut librum conscriberet quo eloquentiam cum histrionia conpararet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 12:3)
Ecce enim in Cicerone vestro unus eloquentiae tenor est, ille abundans et torrens et copiosus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 4:4)
In qua tanta omnium dissimilitudine unus omnino Virgilius invenitur qui eloquentiam ex omni genere conflaverit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION