라틴어 문장 검색

Hanc deam vitalibus humanis praeesse credunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 32:1)
et quia cordis beneficio, cuius dissimulatione brutus habebatur, idoneus emendationi publici status extitit, hanc deam quae vitalibus praeest templo sacravit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 32:3)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
Nam quod alis dederat vitalis aeris auras Volvere in ore licere et caeli templa tueri, Hoc aliis erat exitio letumque parabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 12:7)
Ceterum liquor vitalis longaevitate siccatus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 8:2)
Eadem ratio est quae pueritiam canescere non patitur, cum sit humectissima, quia non ex frigore nato phlegmate humida est, sed illo naturali et vitali humore nutritur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 10:1)
Gaudium, inquit, extrinsecus contingit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 6:4)
natura enim, cum quid de extrinsecus contingentibus metuit, in altum tota demergitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 7:4)
Unde agricolae dolia, non contenti sub tecto reposuisse, defodiunt et operimentis extrinsecus inlitis muniunt removentes in quantum fieri potest a vino aeris contagionem, a quo tam manifeste laeditur ut vix se tueatur in vase pleno et ideo aeri minus pervio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 15:1)
Certe de ipsis quattuor elementis extrinsecus videmus nec aquam nec aerem neque terram aliquid quo alatur aut quod consumat exigere, nullamque noxam vicinis vel adpositis sibi rebus inferre:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 3:1)
A vero enim lapsus est aliorum quattuor sensuum secutus exemplum, quia in audiendo et gustando et odorando atque tangendo nihil e nobis emittimus, sed extrinsecus accipimus quod sensum sui moveat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 5:3)
Pulmonis anheli Fibra latet, parvusque secat vitalia limes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:56)
pars ultima trunci Tradidit in letum vacuos vitalibus artis;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:9)
nec quidquam nudis vitalibus obstat Iam, praeter stantes in summis ossibus hastas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:51)
Quid nunc, vesani, iaculis levibusque sagittis Perditis haesuros numquam vitalibus ictus?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:52)

SEARCH

MENU NAVIGATION