라틴어 문장 검색

Quodsi idcirco te fortunatum esse non aestimas, quoniam quae tunc laeta uidebantur abierunt, non est quod te miserum putes, quoniam quae nunc creduntur maesta praetereunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:22)
uera, inquam, commemoras, o uirtutum omnium nutrix, nec infitiari possum prosperitatis meae uelocissimum cursum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:2)
Cum igitur praecipua sit mortalibus uitae cura retinendae, o te, si tua bona cognoscas, felicem, cui suppetunt etiam nunc quae uita nemo dubitat esse cariora.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:13)
adeo perexigua sunt quae fortunatissimis beatitudinis summam detrahunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:17)
Quid igitur, o mortales, extra petitis intra uos positam felicitatem?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:1)
O igitur angustas inopesque diuitias, quas nec habere totas pluribus licet et ad quemlibet sine ceterorum paupertate non ueniunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:11)
O praeclara opum mortalium beatitudo, quam cum adeptus fueris securus esse desistis!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:20)
Nonne, o terrena animalia, consideratis quibus qui praesidere uideamini?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:7)
Quid, o superbi, colla mortali iugo
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 7:1)
Quanti hoc integer et, ut uidebaris tibi, fortunatus emisses?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:13)
O felix hominum genus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 28:1)
o, inquam, summum lassorum solamen animorum, quam tu me uel sententiarum pondere uel canendi etiam iucunditate refouisti, adeo ut iam me posthac imparem fortunae ictibus esse non arbitrer!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, I 1:3)
Uos quoque, o terrena animalia, tenui licet imagine uestrum tamen principium somniatis uerumque illum beatitudinis finem licet minime perspicaci qualicumque tamen cogitatione prospicitis, eoque uos et ad uerum bonum naturalis ducit intentio et ab eodem multiplex error abducit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:1)
O praeclara potentia, quae ne ad conseruationem quidem sui satis efficax inuenitur!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:4)
O doca doca, murioisi de broton Ouden gegosi bioton ogkosas megan Plures enim magnum saepe nomen falsis uulgi opinionibus abstulerunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION