라틴어 문장 검색

Hae progredientes leges aequabilitatem et aequitatem in necessitudinibus praestabant quae erant homini cum ceteris hominibus et terra, ubi vivebat et operabatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:12)
79. Hoc in universo, qui patentibus systematibus, inter se communicantibus, componitur, innumera necessitudinis participationisque genera reperire possumus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 101:1)
Qualitatis novitas quae cuiusdam rei personalis ortum intra materialem universum complectitur, directam Dei actionem, vocationem peculiarem ad vitam nec non ad necessitudinem cuiusdam “Tu” cum altero “tu” requirit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 103:4)
Concordiae, iustitiae, fraternitatis pacisque effigies quam Iesus proponit ab hoc exemplari prorsus abhorret, quod ipse sic significabat, illius temporis consideratis potestatibus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 104:5)
In cunctis creaturis eius vivificans Spiritus habitat, qui ad necessitudinem cum Eo instaurandam nos vocat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 118:2)
92. Ceterum, cum ad universalem communionem patet cor, nihil ac nemo a tali fraternitate distrahitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 123:1)
Cum suis colloquens discipulis, eosdem ad paternam necessitudinem agnoscendam invitabat, quam Deus omnibus cum suis creaturis habet, atque ipsis moventi blandimento memorabat quomodo suos ob oculos unaquaeque earum magnum habeat pondus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 129:3)
100. Novum Testamentum non modo de terrestri Iesu eiusque prorsus certa amabilique cum rebus necessitudine loquitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:1)
Nova necessitudo cum natura non habebitur sine novo homine.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 156:3)
119. Deviati anthropocentrismi reprobatio necessitudinum inter personas momentum ne postponere quidem debet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:1)
Si oecologicum discrimen est patefactio vel extraria manifestatio ethici, culturalis et spiritalis aetatis modernae discriminis, nostram relationem cum natura et ambitu sanare nequimus, nisi cunctae necessitudines fundamentales hominis sanantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:2)
Hac de causa ad congruam necessitudinem cum creato non est infirmanda socialis ratio hominis nec eius ratio transcendens, eius aperitio ad “Tu” divinum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:5)
Nam vinculum ambitus segregatum a necessitudinibus cum aliis personis et cum Deo proponi nequit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:6)
Quaelibet forma operis notionem praesumit de necessitudine quam homo potest aut debet cum alio constituere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 165:3)
Locorum imminutio operandi “negativum infert incursum in ordinem oeconomicum, per gradualem erosionem «patrimonii socialis», hoc est illius summae necessitudinum fiduciae, credibilitatis et observantiae legum, quae necessaria habentur ad quamlibet civilem consortionem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION